ગુજરાતી સાહિત્ય | Gujarati Gazal

ચાલ ને વાદળ થઈએ અને જોઈએ કે ક્યાંક થાય છે ધોધમધોધ ?

આપણામાં કોઈ હળ જોડે કે કોઈ બે જણા જાય ભીંજાતા ખેતરો ભણી જાય ભીંજાતા વાવણી મિષે,
ચાલ ને વાદળ થઈએ અને જોઈએ કે ક્યાંક થાય છે ધોધમધોધ ,
આપણે તો આકાશ ભરીને આવવું અને છલકી જવું એવડું વનેવન
નાગાડા નાતાં છોકરાને જોઈ થાય તો આખા ગામને એની જેમ નાવાનું મન,

હોય એવું તો થાય ગણીને આપણે તો બસ વરસી જાવું ગામને માથે સીમને માથે ઉગમણી આથમણી દિશે,
ચાલ ને વાદળ થઈએ અને જોઈએ કે ક્યાંક થાય છે ધોધમધોધ જેવું કંઈ આપણા વિશે

આપણામાં કોઈ હળ જોડે ને કોઈ બે જણા જાય ભીંજાતાં
વાવણી મિષે
ચાલ ને વાદળ થઈએ ને જોઈએ ક્યાંક થાય છે ઘોઘમધોધ

સાવ ધોળા કે સાવ કાળા જેમ ચાહિયે એવા ફૂલ ગુલાબી રંગની રેલમછેલ
આપણી મોજે આપણા ચિત્તર પાડીએ એવું આયખું મળે દેહ ની તૂટે જેલ

આપણે તો બસ આપણામાંથી નીકળી જાવું ઝરમરીને
કોઇ અજાણી ઝાકળ ઘેલી પાંદડી વિશે
ચાલ ને વાદળ થઈએ અને જોઈએ કે ક્યાંક થાય છે ઘોઘમધોધ
,

• ધ્રુવ ભટ્ટ

આખીએ રાત તને કહેવાની વાત મેં બોલે રાખી તો થયા
ઝાકળનાં પાંચ સાત ટીપાં થયાં ઝાકળનાં પાંચ સાત ટીપાં…..

હોઠે જો હોત એ પંખીનું ગીત થઈ
છોડી હું દેત એને ફળિયાની ડાળના માળામાં
પગની જો થાત એ રણઝણતી ઝાંઝરી
મૂકીઠુંદેત એને સત્તરમા ઓરડે તાળામાં
અરે આંખોથી, અરે ખોબાથી, ફૂલોથી પાનોથી
કેમે સચવાયના, ઝાકળનાં પાંચ સાત ટીપાં…..

પહેલું કિરણ જ્યાં સોયની અણી થઈ
સૂરજનું ખુંપ્યું તો ફૂટ્યાં કાળા ડિબાંગ પરપોટા
બીજુંકિરણ જ્યાં ટીપાને સ્પર્ફે ત્યાં
ટીપામાં પડી ગયા જળનાં ય કારમાં તોટાં
મારા બોલ્યાનો નાદ, તને કહેવાની વાતને
અંધારી રાત થયા દિવસ જેવા જ ખાલીપા…..

• હર્ષદ ચંદરાણા

સ્વર : સૌમિલ મુન્શી
સ્વરાંકન : સૌમિલ મુન્શી

ઓછા રે પડ્યા.. ઓછા રે પડ્યા…
પૂનમ તારા અજવાળા ઓછા રે પડ્યા

ભાંગેલા કાળજાની કોર કેરા કટકા
ગોતી ગોતી થાક્યા તો યે કયાંક ના જડ્યા
પૂનમ તારા અજવાળા ઓછા રે પડ્યા

કોઇ થાતુ રાજી ને કોઇ જાતુ દાઝી
આવી તે હોય શું તારી આતશબાજી

લાગી રે લગન કેરી અગન ને ટાળવા
કે લોચન ને મન મારા જોને ઝગડ્યા
પૂનમ તારા અજવાળા ઓછા રે પડ્યા

સ્નેહ કેરી સોયમાં પોર્યો ના પોરાય મારા દલડાનો દોરો
વરસે ચોમેર તારુ અજવાળુ તો યે મારા અંતરનો બાગ રહ્યો કોરો ને કોરો

ધનતાને લૂટતા ખુદ રે લૂટાણાં
કે જાવુ’તુ ક્યાં ને ક્યાં આવી રે ચડ્યા
પૂનમ તારા અજવાળા ઓછા રે પડ્યા

અણગમતી તોય મુને ગમતી અમાસ
સપનાઓ આવે અને પાંપણની પાસ
અંતરનો ચાંદ મારો રહ્યો રે અધુરો
અને હસતા નયણા એ જોને મોતીડા મઢ્યા
પૂનમ તારા અજવાળા ઓછા રે પડ્યા

-અવિનાશ વ્યાસ

સ્વર : વિરાજ અને બીજલ ઉપાધ્યાય

હું સળગતા રણની તરસ સનમ ! મને વ્હાલ કર, મને વ્હાલ કર.
બની પ્રેમની તું પરબ સનમ ! મને વ્હાલ કર, મને વ્હાલ કર.

મારા રોમેરોમમાં આગ છે. તારા શ્વાસે શ્વાસમાં બાગ છે.
મને ભેa, ચૂમી, વરસ સનમ ! મને વ્હાલ , મને વહાલ કર.

હું નશો છું તું જો શરાબ છે, છું સુગંધ જો તું ગુલાબ છે,
તું જીવન હું જીવ, સમજ સનમ ! મને વ્હાલ કર, મને વ્હાલ કર.

તૂટેલાં સ્વપ્નના ઢગ તળે, હજી કઈક ઇચ્છાઓ સળવળે,
તું રહેમની નાખ નજર સનમ ! મને વ્હાલ કર, મને વ્હાલ કર.

તને ઇન્તઝાર હતો કદી, તને મુજથી પ્યાર હતો કદી,
એ વીત્યા વખતની કસમ સનમ ! મને વ્હાલ કર, મને વ્હાલ કર.

તને ખ્યાલ છે મારા હાલનો. તું જવાબ સઘળા સવાલનો.
હવે મૂંઝવે બધા ગમ સનમ ! મને વ્હાલ કર, મને વ્હાલ કર.

તારી સો સજાઓ કબૂલ છે, તે દીધેલું મોત અમૂલ છે,
હું ફના થઉં, તું અમર સનમ ! મને વ્હાલ કર, મને વ્હાલ કર.

-જયસુખ પારેખ ” સુમન”

સ્વર : મુકુન્દ ભટ્ટ

સ્વરાંકન : નિરવ પારેખ

નમતું દીઠું નેણતરાજૂ
ઓછું અદકું કોણ કરે અબ કોણ કરે અબ થોડું ઝાઝૂં

સવા વાલનું પલ્લુ ભારી
હેત હળુવાળીથી હળવા પળમાં તો ગોવર્ધન ધારી
લોક અવાચક ધારી ધારી નિરખે ઊભૂં આજૂ બાજૂ

અક્ષય પર અક્ષય ઓવારી
આપે આપ ઊભા પરવારી કોણ રહ્યું કોના પર વારી ?
આઘું ઓરું કોણ કરે અબ સાવ અડોઅડ હું જ વિરાજૂ

– રાજેન્દ્ર શુક્લ
સ્વર : અમર ભટ્ટ

આભને ઝરૂખે માડી તારો દીવડો પ્રગટાવ્યો
હું તો સૈયર સંગે ગરબે ઘુમતી..

શ્રીફળ વધેરું માડી કંકુ ઉડાવું
મઘમઘતા માડી તને ફૂલડા ચઢાવું

તારી ભકિતનો રંગ એવો લાગ્યો..
આભને ઝરૂખે..

આશા કેરા સાથિયા પૂર્યા મેં તો આજે
ઘુંઘરુ ને ઘંટા માડી ઢોલ રે બાજે

શ્રધ્ધા કેરો દીપ મેં તો પ્રગટાવ્યો
આભને ઝરૂખે…

પૂજા કરું હું માડી પરદેશે તારી
શમણાં ઉછેરું તારા પર જાઉં વારી

મનની અટારીએ પવન કેવો આવ્યો
આભને ઝરૂખે…

• ભરત વૈદ્ય સ્વર :સોનાલી બાજપાઈ

રાધા બોલાવે અને કાનો ન આવે

એવું બને કાંઇ વ્રજમાં, ઓધવજી ?

જૂવે ગોકુળિયું ગામ, લખું કહાનાનું નામ
કાંઠાની રજમાં , ઓધવજી – રાધા બોલાવે..

પૂનમની આવી રાત,મોકળી મેલી જાત,
થાય નહીં એનું પરભાત રે

આભલામાં ચાંદલો છે, ઘેલો મારો માંયલો છે
ચૂંદડીમાં તારલાની ભાત રે – રાધા બોલાવે..

સજ્યો શણગાર ખાસ, સંગાથે રમું રાસ,
આવ હવે આવ મારી પાસ રે

ઢોલ તણા બોલ જાણે, દઇ રહ્યા કોલ આજે
રેલે કદંબની સુવાસ રે – રાધા બોલાવે..

મોરપીંછ જોઉં ને રાધાની ઓઢણી રહી રહીને આવે છે યાદ
રાધા વિનાનો આ ક્હાનો તે હોય ઓધા,
રોકે ના સોનાનો સાદ

રંગોની સંગ સંગ આવું ઉમંગભેર
રાધા, તું જોજે મારી વાટ

સંગ સંગ રંગભર રાસે રમીશું આજ
પડવા નહીં દઇએ પ્રભાત

રમું રગ રગ સંગ સંગ રાસ (૨ર)

• તુષાર શુક્લ

ચાલને વાદળ થઈએ અને જોઈએ કે ક્યાંક થાય છે ધોધમધોધ
જેવું કંઈ આપણી વિશે…

આપણામાં કોઈ હળ જોડે કે કોઈ બે જણા જાય ભીંજાતા ખેતરો
ભણી જાય ભીંજાતાં વાવણી મિષે…

આપણે તો આકાશ ભરીને આવવું અને છલકી જવું એવડું
વનેવન
નાગડા નાતાં છોકરાંને જોઈ થાય તો આખા ગામને એની જેમ
નાવાનું મન….

હોય એવું તો થાય ગણીને આપણે તો બસ વરસી જાવું ગામને
માથે સીમને માથે, ઉગમણે આથમણી દિશે…

ચાલને વાદળ થઈએ અને જોઈએ કે ક્યાંક થાય છે ધોધમધોધ
જેવું કંઈ આપણી વિશે…

સાવ ધોળાં કે સાવ કાળાં જેમ ચાહીએ એવા ફૂલ-ગુલાબી
રંગની રેલમછેલ…

આપણી મોજે આપણાં ચિત્તર કાઢીએ એવું આયખું મળે
દેહની તૂટે જેલ…

આપણામાંથી આપણે તો બસ નીકળી જાવું ઝરમરીને
કોઈ અજાણી ઝાકળ ઘેલી પાંદડી વિશે…

ચાલને વાદળ થઈએ અને જોઈએ કે ક્યાંક થાય છે ધોધમધોધ
જેવું કંઈ આપણી વિશે

• ધ્રુવ ભટ્ટ

હે જી તારા આંગણિયા પુછીને જે કોઈ આવે રે,
આવકારો મીઠો…આપજે રે જી…

હે જી તારે કાને સંકટ કોઈ સંભળાવે રે,
બને તો થોડું… કાપજે રે જી………

માનવીની પાસે કોઈ….માનવી ન આવે…રે……(૨)
તારા દિવસની પાસે દુ:ખિયાં આવે રે
આવકારો મીઠો…. આપજે રે….જી….

કેમ તમે આવ્યા છો ?…એમ નવ કે’જે…રે……(૨)
એને ધીરે એ ધીરે તું બોલવા દેજે રે
આવકારો મીઠો… આપજે રે….જી….

વાતું એની સાંભળીને…આડું નવ જોજે….રે……(૨)
એને માથૂં એ હલાવી હોંકારો દેજે રે
આવકારો મીઠો… આપજે રે….જી….

‘કાગ’ એને પાણી પાજે…સાથે બેસી ખાજે..રે….(૨)
એને ઝાંપા એ સુધી તું મેલવા જાજે રે
આવકારો મીઠો… આપજે રે….જી….

– દુલા ભાયા ‘કાગ’

સ્વર : પ્રફુલ્લ દવે

સોળ વરસની અજાણ ઉંમર ને સાવ અજાણી કેડી
કોઈક અજાણ્યું ઘર ને એની સાદ પાડતી મેડી ..

આજુબાજુ કશું ના જોઉં પંથ પર ફૂલ પડ્યાં કે કાંટા
સાવનની હું થઇ બદરિયા। ઝરતી ઝીણા છાંટા
ક્યાંક રોપવા જાઉં જાતને મૂળથી મને ઉખેડી ..

ક્યાંક હવાના છોડ ઝૂલે છે પરસે મને સુગંધી
આજે હું છલકાઉં એટલી, હું નહીં મારામાં બંદી
કરનાં કંકણ, પગનાં નેપૂર, વરમાળા: નહીં બેડી ..

કવિ: સુરેશ દલાલ

સ્વરકાર: ક્ષેમુ દિવેટિયા
સ્વર :અમર ભટ્ટ