ગુજરાતી સાહિત્ય

અનંત વ્યાસ

અર્થના કુંડાળાંમાં અટવાય છે,
શબ્દ રોજેરોજ ગોથાં ખાય છે.

જે ખરેખર બ્હારથી દેખાય છે,
એ કશે ના હોય છે, ના થાય છે.

તું કહે છે એટલે માની લઉં,
તું કહે છે એ હંમેશા થાય છે.

કોણ જાણે શું હવે દઈને જશે?
આ દશા સુખ-ચેન તો લઈ જાય છે.

આંસુઓએ બેધડક પૂછી લીધું!
એ જ રસ્તે કાં ફરીથી જાય છે?

બહુ ભરોસો રાખશો ના વાત પર,
જિંદગી નામે અહીં અફવા ય છે.

આવવા જેવું જ ન્હોતું અહીં સુધી,
એ અહીં આવ્યા પછી સમજાય છે.

હું બીજું તો શું કહું એના વિશે?
ખોટ છે, ને ખોટ તો વરતાય છે.

-હિમલ પંડ્યા 

સ્વરઃ અનંત વ્યાસ
સ્વરાંકન : અનંત વ્યાસ