ગુજરાતી સાહિત્ય

શૂન્યતામાં પાનખર ફરતી રહી
પાંદડીઓ આભથી ખરતી રહી

ને પવન નું વસ્ત્ર ભીનું થઇ ગયું
ચાંદનીની આંખ નીતરતી રહી

સૂર્ય સંકોચાઈને સપનું બન્યો
કે વિરહની રાત વિસ્તરતી રહી

મૌનની ભીનાશને માણ્યા કરી
જુલ્ફમાં બસ અંગુલિ ફરતી રહી

હું સમયની રેત માં ડૂબી ગયો
મૃગજળે મારી તૃષા તરતી રહી

તેજ ઊંડાણોમાં ખળભળતું રહ્યું
કામનાઓ આંખમાં ઠરતી રહી

આપણો સંબંધ તો અટકી ગયો
ને સ્મૃતિની વેલ પાંગરતી રહી

આ બધા લાચાર થઇ જોતા રહ્યા
હાથમાંથી જિંદગી સરતી રહી
 
– આદિલ મન્સૂરી
 
સ્વર: શ્રુતિ વૃંદ
સ્વરાંકન: ગૌરાંગ વ્યાસ