ગુજરાતી સાહિત્ય

ગાય    છે    ને  ઘૂમે  છે  એમ  જિંદગી  મારી
રાત્રિએ   દળે    દળણાં   જેમ  કોઈ  દુખિયારી

 એમ  તું    વિચારોને   ભૂલવા   ચહે   છે  મન
ત્યાગની    કરે   વાતો    જેમ    કોઈ   સંસારી 

રંગ    એ    રીતે     પુર્યા    કુદરતે   પતંગામાં
 જે   રીતે  ચિતા  આગળ  હો  સતિને શણગારી 

પૂર્વમાં    સરિત –   કાંઠે    એમ    સૂર્ય   ઉગ્યો
 છે  બેડલું   ગઈ  ભૂલી  જાણે  કોઈ  પનિહારી !

 એ   રીતે   પડી   આંટી   મારી   હસ્ત રેખામાં
ગૂંચવાઈ    ગઈ   જાણે   જોઈને    દયા  તારી 

બુદ્ધિ    આજ એ  રી તે  લાગણી  ને  વશ  થઈ
જઈ  થઢે   ઉષા  ચરણે   જેમ   રાત   અંધારી

તાપ  કં ઈ ગની એવો   જિંદગી  ખમી  રહી છે
થઈ  ગઈ  છે   વર્ષાની  જાણે   પૂર્વ    તૈયારી. 

– ગની દહીંવાલા