મજબૂરી   કેવી  ડાળની, બટકી ય  ના શકે
એનાં   ખરેલાં   પાનને  અડકી ય  ના   શકે

એવા છે  ચ્હેરા   કૈંક   જે  છૂટે   ન  દ્રષ્ટિથી,
ભીતે   છબિની   જેમ  તે   ટકી  ય ના   શકે

વહેતી રહી અવાજની  સરવાણીઓ ભીતર,
કંઠે   ડૂમો   છે   એવો  કે  ત્રબકી ય ના શકે

કાયમ   ખૂલી  રહે  છે   પ્રતીક્ષાની   ટેવથી,
આંખો  હવે તો  ઊંઘમાં  ઝબકી ય ના શકે

આજે  દ્વિધાનો  પંથ   ચરણને   નડી  ગયો,
આગળ વધી શકે નહીં,અટકી  ય  ના  શકે

આંખોને દોસ્ત, આજ. નદી કઈ રીતે કહું?
જો આવે ઘોડાપૂર તો છલકી  ય  ના  શકે!

– મનોજ ખંડેરિયા

સ્વર : આલાપ દેસાઈ
સ્વરાંકન : અમર ભટ્ટ