હું સાંકડી ગલીમાં, રસ્તો કરી જવાનો.
માણસ સુધી જવાનો, આગળ નથી જવાનો

પાષાણ સમ હૃદયમાં, પોલાણ શક્ય છે દોસ્ત,
તું ઓગળી પ્રથમ જા, એ પીગળી જવાનો.

એવી ખબર છે આવી, તું નીકળી નદી થઈ,
દરીયાની એટલે હું, ખારાશ પી જવાનો.

તારા ઉપરની મારી, દીવાનગી ગમે છે,
મારા સીવાય કોને, હું છેતરી જવાનો ?

હું છું જ કૈક એવો, તું છોડ આ પ્રયત્નો,
તું ભુલવા મથે ને, હું સાંભરી જવાનો.

હોવાપણું ઓ ઈશ્વર, તારું વીવાદમાં છે,
મારી તરફ હું તેથી, પાછો વળી જવાનો.

-ગૌરાંગ ઠાકર

સ્વર : અસીમ મહેતા