ગુજરાતી સાહિત્ય

એક ફેરા હું નદીએ ન્હાવા ગઈ તે દીની ગઈ.
ત્યારથી મારે ઘેર હું પાછી કોઈ દી આવી નઈ.

સૈ, રે મારા ઘરને હું સાત ખોટની વાત હતી રે
હેત એવાં કે ખરતી’તી હું ભીંતના વતી રે

હું બિચારી એકલું બધું ભીંતને કહેતી રે
નદીયુંથીયે જબરી વાતું ઓરડે વ્હેતી રે

કોણ આ મારા સરખી મને ગોતતી દીવો લઈ

નદીએ હતી એકલી ખોબોચપટી નદી રે
જળ દેખાડી ભોળવી ગઈ કપટી નદી રે

આપમાંથી આપણને તાણી જાય છે એવી રે
આપણા તે આ ગામની મૂઈ નદીયું કેવી રે

જળમાં મારાં કેટલાંયે મોં જાઉં, એમાં હું કઈ?

-રમેશ પારેખ

સ્વર : રવિન નાયક
સ્વરાંકન : રવિન નાયક