ગુજરાતી સાહિત્ય

આખું ચોમાસું તેં મોકલ્યું ટપાલમાં
ને પરબીડિયું ગયું ગેરવલ્લે
હવે મારું ભીંજાવું ચડયું ટલ્લે.

છત્રીને થાય, એક નળિયાને થાય, કોઈ નેવાને થાય એવું થાતું;
ખુલ્લા થયા ને તો યે કોરા રહ્યાનું શૂળ છાતીમાં ઊંડે ભોકાતું;

વાદળાંની વચ્ચોવચ હોવું ને તોય કદિ,છાંટા ન પામવા જવલ્લે-
હવે મારું ભીંજાવું ચડવું ટલ્લે.

ભીંજેલા દિવસોને તડકાની ડાળી પર સૂકવવા મળતા જો હો તતો,
કલરવનો ડાક્યિો દેખાયો હોત – કાશ મારું ય સરનામું ગોતતો;

વાછટના વેપલામાં ઝાઝી નહીં બરકત, ગૂંજે ભરો કે ભરો ગલ્લે
હવે મારું ભીંજાવું ચડ્યું ટલ્લે.

-સંદીપ ભાટિયા.

સ્વરઃ પ્રહર વોરા
સ્વરાંકન : રાસબિહારી દેસાઈ

સૌજન્ય : સંજય રાઠોડ, સુરત