ગુજરાતી સાહિત્ય

રોનક છે એટલે કે બધે તારું સ્થાન છે,
નહિંતર આ ચૌદે લોક તો સૂનાં મકાન છે…

દીવાનગીએ હદ કરી તારા ગયા પછી,
પૂછું છું હર મકાન પર, કોનું મકાન છે?

દિલ જેવી બીજે ક્યાંય પણ સગવડ નહીં મળે,
આવી શકે તો આવ, આ ખાલી મકાન છે…

થાશે તકાદો એટલે ખાલી કરી જશું,
કીધો છે જેમાં વાસ, પરાયું મકાન છે…

બાળે તો બાળવા દો, કોઈ બોલશો નહી,
નુકસાનમાં છે એ જ કે એનું મકાન છે…

કોને ખબર ઓ દિલ, કે એ ક્યારે ધસી પડે,
દુનિયાથી દૂર ચાલ કે જૂનું મકાન છે…

એને ફનાનું પૂર ડૂબાડી નહીં શકે,
જીવન એટલું ઊંચું મકાન છે…

– અમર પાલનપુરી

સ્વર :પુરષોત્તમ ઉપાધ્યાય
સ્વરાંકન : પુરૂષોત્તમ ઉપાધ્યાય