ગુજરાતી સાહિત્ય

 

:

 

પ્રેમળ જ્યોતિ તારો દાખવી
મુજ જીવનપંથ ઉજાળ
દૂર પડ્યો નિજ ધામથી હું ને
ઘેરે ઘન અંધકાર
માર્ગ સૂઝે નવ ઘોર રજનીમાં
નિજ શિશુને સંભાળ
મુજ જીવનપંથ ઉજાળ

ડગમગતો પગ રાખ તું સ્થિર
મુજ દૂર નજર છો ન જાય
દૂર માર્ગ જોવાને લોભ લગીર ના
એક ડગલું બસ થાય
પ્રેમળ જ્યોતિ તારો દાખવી
મુજ જીવનપંથ ઉજાળ

આજ લગી રહ્યો ગર્વમાં હું
ને માગી મદદ ન લગાર
આપ બળે માર્ગ જોઈને ચાલવા
હામ ધરી મૂઢ બાળ
હવે માગું તુજ આધાર
પ્રેમળ જ્યોતિ તારો દાખવી
મુજ જીવનપંથ ઉજાળ

ભભકભર્યાં તેજથી હું લોભાયો
ને ભય છતાં ધર્યો ગર્વ
વીત્યાં વર્ષો ને લોપ સ્મરણથી
સ્ખલન થયાં જે સર્વ
મારે આજ થકી નવું પર્વ
પ્રેમળ જ્યોતિ તારો દાખવી
મુજ જીવનપંથ ઉજાળ

તારા પ્રભાવે નિભાવ્યો મને
પ્રભુ આજ લગી પ્રેમભેર
નિશ્વે મને તું સ્થિર પગલેથી
ચલવી પહોંચાડશે ઘેર
દાખવી પ્રેમળ જ્યોતિની સેર
પ્રેમળ જ્યોતિ તારો દાખવી
મુજ જીવનપંથ ઉજાળ

કર્દમભૂમિ કળણ ભરેલી
ને ગિરિવર કેરી કરાડ
ધસધસતા જળ કેરા પ્રવાહો
સર્વ વટાવી કૃપાળ
મને પહોંચાડશે નિજ દ્વાર
પ્રેમળ જ્યોતિ તારો દાખવી
મુજ જીવનપંથ ઉજાળ

રજની જશે ને પ્રભાત ઊજળશે
ને સ્મિત કરશે પ્રેમાળ
દિવ્યગણોનાં વદન મનોહર
મારે હ્રદયે વસ્યાં ચિરકાળ
જે મેં ખોયાં હતાં ક્ષણવાર
પ્રેમળ જ્યોતિ તારો દાખવી
મુજ જીવનપંથ ઉજાળ

-નરસિંહરાવ દિવેટિયા

સ્વર : મધુરીબેન ખરે