ગુજરાતી સાહિત્ય

આમ રોજે ઘેરાય, નહીં વરસે,
વરસાદ મારા વાલમજી જેવો…
મને તરસાવી પોતે પણ તરસે,
વરસાદ મારા વાલમજી જેવો…

કોરા રહે ને વળી જાતે હિજરાય,
એવા બંને સ્વભાવથી છે સરખા,
મન મૂકી વરસે નહીં બે માંથી કોઈ,
મને લથબથ ભીંજ્યાના અભરખા,
એમ સમજાવ્યું સાનમાન સમજે…
વરસાદ મારા વાલમજી જેવો…

મનના માનેલ અને આષાઢી છેલ,
હું તો કેમ કરી સમજાવું તમને,
ઓઢણીનું આછેરું ઈંજન ન ઓળખો તો,
લાજ્યું ન આવે કાંઈ અમને!?
સાવ આઘે આઘેથી મને અડકે
વરસાદ મારા વાલમજી જેવો…

~ તુષાર શુક્લ

સ્વર : આરતી મુનશી
સ્વરાંકન : હરિશ્ચંદ્ર જોશી
સંગીત : સુરેશ જોશી