ગુજરાતી સાહિત્ય

આવી રસીલી ચાંદની વનવગડો રેલાવતી
આવી રસીલી ચાંદની વનવગડો રેલાવતી

છાયા બની એ ચંદ્રની એને પગલે પગલાં પાડતી
આવી રસીલી ચાંદની

છાયા ન માનું ચાંદનીને ચંદ્રની એ તો પ્રિયા!
છાયા ન માનું ચાંદનીને ચંદ્રની એ તો પ્રિયા!

ઓ રંગરસિયા આમ બોલી મન ભરમાવે કાં સદા?
નૈનની ભૂલ ભૂલામણી

આવી રસીલી ચાંદની વનવગડો રેલાવતી
છાયા બની એ ચંદ્રની એને પગલે પગલાં પાડતી
આવી રસીલી ચાંદની

ચંદ્ર છૂપાયો વાદળીમાં તેજ તારું જોઈને!
જોને જરી તું આવ્યો ફરીને મુખ પર તારા મોહીને
થાયે શીદ લજામણી!

આવી રસીલી ચાંદની વનવગડો રેલાવતી
છાયા બની એ ચંદ્રની એને પગલે પગલાં પાડતી
આવી રસીલી ચાંદની

– ભાસ્કર વોરા

સ્વરઃ મહમદ રફી અને લતા મંગેશકર

સંગીતઃ દિલીપ ધોળકીયા

ભૂવા જાગરિયાના દોરા તું છોડ,
અને ન માળા ફેરવ તું સીતા-રામની..
તને નજરું લાગી છે મારા નામની !

લહેરાતા વાળ તારે ખેંચીને બાંધવા
ને આઇનામાં જોઇ અમથું હસવું
માથે ઓઢીને તારું શેરીમાં ફરવું
ને ઊંબરે બેસીને તારું રડવું

ઘરના તો ઠીક હવે ગામ આખું કહેશે,
કે રહી ના હવે તું કશા કામની..
તને નજરું લાગી છે મારા નામની !

વાસીદું કરશે તો છાણવાળા હાથ
હવે મેંહદી રંગેલ તને લાગશે
ઓચિંતા આંગળીમાં વાગશે ટચાકા
અને કેટલીય ઇચ્છાઓ જાગશે

વાડીએ જવાનું કોઇ બહાનું કાઢીને હવે
પકડી લે કેડી મારા ગામની..
તને નજરું લાગી છે મારા નામની !

ભૂવા જાગરિયાના દોરા તું છોડ,
અને ન માળા ફેરવ તું સીતા-રામની..
તને નજરું લાગી છે મારા નામની !

– વંચિત કુકમાવાલા

સંગીત : અનિલ ધોળકિયા

સ્વર : અનિલ ધોળકિયા , સોનલ રાવલ

સોળ સજી શણગાર
ગયાં જ્યાં જરીક ઘરની બહાર,
અમોને નજરું લાગી !

બે પાંપણની વચ્ચેથી
એક સરકી આવી સાપણ
ડંખી ગઈ વરણાગી.

કાંસા કેરે વાટકડે નજરુંનો ટુચકો કીધો,
હવે ન ઊખડયો જાય,થાળીને વળગી બેઠો સીધો,
આવા ન્હોય ઉતાર
નજરના આમ ન તૂટે તાર
અમોને નજરું લાગી !

તેલ તણી લઈ વાટ અમે દીવાલ ઉપર જઈ ફેંકી,
ખીલી સમ ખોડાઈ ગઈ ત્યાં નવ વાંકી નવ ચૂંકી,
જડને યે આ સૂઝ
તો રહેવું કેમ કરી અણબૂઝ
અમોને નજરું લાગી !

સાત વખત સૂકાં મરચાંનો શિરથી કર્યો ઉતાર,
આગ મહીં હોમ્યાં ત્યાં તો કૈં વધતો ચાલ્યો ભાર,
જલતાં તોય ન વાસ
અમોને કેમ ન લાગે પાસ ?
અમોને નજરું લાગી !

ભૂવો કહે ના કામ અમારું નજર આકરી કો’ક,
ટુચકા તરહ તરહ અજમાવી થાકયાં સઘળાં લોક,
ચિત ન ચોંટે કયાંય
હવે તો રહ્યુંસહ્યું ના જાય,
અમોને નજરું લાગી !

‘લ્યો, નજરું વાળી લઉં પાંછી’ એમ કહી કો’ આવ્યું,
નજરું પાછી નહીં મળે આ દરદ હવે મનભાવ્યું,
હવે નજરનો ભાર
જીવનનો થઈ બેઠો આધાર.
અમોને નજરું લાગી !

– હરિન્દ્ર દવે

સ્વર – નિશા કાપડિયા

પાંપણ પાછળ નેણ છુપાવ્યાં, પાલવ પાછળ હૈયું,
પણ મારી પાની કહ્યું નહિ માની
છુપે ના છુપાણી કરે મનમાની

સાસરીની સાંકડી શેરીમાં વાગે કદી ના સંગીત
જાતાં ને આવતાં ઝાંઝરીની તાલે પાની ગાતી રહે ગીત

નહિ એ મૂંઝાણી રહી અણજાણી
સદાકાળ પાની કરે મનમાની

પણ મારી પાની કહ્યું નહિ માની
છુપે ના છુપાણી કરે મનમાની

મૈયરથી મુને મળવા આવ્યો એ મારો કોઈ મન મિત
પિયરથી તારા વાવડ લાવ્યો, તું શું ભૂલી ગઈ પ્રીત
લાવ્યો છું એક ઝાંઝરજોડી, સુણાવ તું કોઈ ગીત

સુણી હું લજાણી પણ મારી પાની
નહિ લજવાણી એના ઝાંઝરની વાણી

નાચે મારી પાની થઈને મસ્તાની
એ રોકે ના રોકાણી હું લાખ રીસાણી

પણ મારી પાની કહ્યું નહિ માની
છુપે ના છુપાણી કરે મનમાની

સ્વરઃ કવિતા કૃષ્ણમૂર્તિ

ગીતઃ નિરંજના ભાર્ગવ

સંગીતઃ નવીન શાહ

તન-તંબુર એકરાગ બજે બસ એક રંગ છલકાયો,
લાલ, પીળા, પચરંગી માથે શ્યામલ રંગ છવાયો.

એક કામળી, એક બાંસુરી
હૃદયે એક જ નામ,
તન મેવાડે, મન જઈ મ્હાલે
મોરપિંચ્છને ધામ,
પ્રીત પારખી, પ્રીતમ સીધ્ધો રંગમોલમાં ધાયો,
લાલ, પીળા, પચરંગી માથે શ્યામલ રંગ છવાયો.

મરુભોમની મુઠ્ઠી ધૂલિ
ભઈ અસુંવનની ભાખા,
વ્યાકૂળ વિરહા, સ્વયમ વલ્લરી
જેની ઊંચી શાખા,
ગાઈ ગાઈ-ને ગિરધરને તેં ચાહ્યો બહુ છેતરાયો,
લાલ, પીળા, પચરંગી માથે શ્યામલ રંગ છવાયો

–સંજુ વાળા

સ્વર : ગાર્ગી વોરા

સ્વરાંકન: ડો ભરત પટેલ