ગુજરાતી સાહિત્ય

મધદરિયેથી શાંત થઈને ચાલ્યું આવે મોજું,
જોઈ કિનારો દોડે ભેટવા, ગાંડું થઈને મોજું.

થનગનતા યૌવન શું મોજું, મનગમતા પ્રીતમ શું મોજું,
અંગઅંગ ભીંજાવી જાણે હાથ ખેંચતું મોજું.

રીઝે તો એ ગેલ કરે, વિફરે તો એ જાન લઈ લે,
મૂંઝાવી માનવના મનને, ખુદ મલકાતું મોજું.

ના દીવાદાંડીની જરૂરત, ના હોડી ના નાવિકની,
આંખું મિંચી, ઘૂંઘટો ખેંચી, દોડી આવે મોજું.

સાંજે સોનેરી, રાતે રૂપેરી રંગ સજીને,
પરોઢિયે આળસ મરડીને બેઠું થાતું મોજું.

કાળમીંઢ પથ્થરને ભેટે, રૂપેરી રેતીને ભેટે,
સૌને સરખું વહાલ કરતું, ઈશ્વર જેવું મોજું.

• જયસુખ પારેખ સ્વર : સ્તુતિ જાની

સ્વરાંકન : નિરવ પારેખ


વ્હાલમને મારા વરસાદ નથી ગમતો
એનું કારણ પૂછું તો કહે તું,
વરસે વરસાદને મળવા ન જાઉં તોયે
એકાંતે તરસું છું હું.

ઉંબર ઉંચેરા લાગે છોકરીની જાતને
સમજે નહીં વ્હાલમજી વહેવારૂ વાતને,
મારે વ્હાલમને કહેવું રે શું?
એકાંતે તરસું છું હું.

વાદળ ના હોય તોય કોરી ક્યાં જાઉં છું
મળવા આવું છું ત્યારે હું યે ભીંજાઉ છું,
મારે કરવું તો કરવું યે શું?
એકાંતે તરસું છું હું.

મળવા આવું ને પછી વરસે વરસાદ જો
પાછા જવાનું મને આવે ના યાદ તો,
કોઈ ગમતું મળે તો કરું શું?
એકાંતે તરસું છું હું.

– તુષાર શુક્લ

સ્વર : નિશા કાપડિયા
સ્વરાંકન : કમલ ત્રિવેદી

એક પરબ પ્રેમની ખોલવાનો, જો કદો હું વિધાતા થવાનો,
કોઈ તરસ્યો ન પાછો જવાનો, જો કદી હું વિધાતા થવાનો.

વહાલું જે હોય તે સૌને મળરો, કોઈને જોઈ કોઈ ન જલશે,
ને નહીં હોય વચ્ચમાં જમાનો, જો કદી હું વિધાતા થવાનો.

રહેશે ખ્વાહિરા કોઈ ન અધૂરી, આંખ મીંચે ને થાશે એ પૂરી,
એવો ઇલમ બધાને મળવાનો, જો કદી હું વિધાતા થવાનો.

જાન લેશે ન કોઈ કોઈની, જાન દેશે બધા ત્યાં બધાને,
આદમી હર ખુદા ત્યાં થવાનો, જો કદી હું વિધાતા થવાનો.

સૌ મહોબ્બતની કરશેઉજાણી,રહેશેનફરતબધાથીઅજાણી
હરઘડી પ્યાર પેદા થવાનો, જો કદી હું વિધાતા થવાનો.

પ્રેમ ઈશ્વર, જીવન ને ચલણ હો એક એવી વસાહત હશે ત્યાં,
ખુદ ખુદા પ્રેમ ને પૂજવાનો, જો કદી હું વિધાતા થવાનો.

• જયસુખ પારેખ

સ્વર : મિહીર જાની
સ્વરાંકન : નિરવ પારેખ

વૃંદાવન વાટ સખી જાતાં ડર લાગે,
કાંકરી ઉછાળી ઉભો વનમાળી,
કેમ જાવું પાણી જમુનાને ઘાટ સખી,
જાતાં ડર લાગે…..

જવું ‘તું ઘાટ પર આજે અકેલામાં સમય ખોળી,
અને મસ્તીભરી હસતી સખી નીસરી ટોળી;
ભર્યા ના નીર જીવનમાં, ઉરે ઝરતી રહી હોળી,
સદાની ખાલી ગાગર લઈ પાછી વળી ભોળી.
લખ્યું હશે એવું વીધીએ લલાટે સખી,
જાતાં ડર લાગે…..

• નીનુ મઝમુદાર

સ્વર: દિપ્તી દેસાઈ

સૌજન્ય : તુલસીભાઈ સંકડેચા ( વલસાડ )

ટેરવાં ની જેમ જરા દુર, અને આપણે આંગળી ના મૂળ જેમ ભેળાં , ગોરાંદે
ભોં માં હથેળીયું ની ભેળાં …
ટેરવાં ની જેમ જરા દુર……

કિકી ના કુવા માં, ઘૂ ઘૂ ઘૂ ઘૂઘવાતો, ભમ્મરિયો આપણો મુકામ,…
રેખા વિના ની મારી ખાલી હથેળીયું માં, લિપી વિના નું તારું નામ ..
એનઘેન આંખો માં સપનાંઓ ઉમટે છે, વહી જતાં લાગણી ના ભેળાં …
ગોરાંદે …
ભોં માં હથેળીયું ની ભેલા..
ટેરવાં ની જેમ જરા દુર ….

અલ્લડતા ઓઢી ને, ‘હોવા’ ના ગામ માં, નામ ઠામ હારી ને ફરીએ ..
રોમ રોમ ખીલેલાં , સ્મરણો નાં ખેતર માં, ચોર થઇ સ્પર્શો ને ચરીયે,…
આસોપાલવ સમી લાગણીઓ ઉજવે છે, ભીનાં સંભારણા નાં ચેડાં ….
ગોરાંદે …
ભોં માં હથેળીયું ની ભેળાં ..
ટેરવાં ની જેમ જરા દુર, અને આપણે આંગળી નાં મૂળ જેમ ભેળાં , ગોરાંદે ભોં માં હથેળીયું ની ભેળાં …

• રમણીક સોમેશ્વર અને વંચિત કુકમાવાળા

સ્વર : અનિલ ધોળકિયા ..
સ્વરાંકન : શ્રી અનિલ વોરા