ગુજરાતી સાહિત્ય

વાદલડી રોજ મારા આંગણિયે આવીને
છાંટાની રમઝટ બોલાવે,
ધક્કો મારીને એને એટલું જ કહું,
મને આવું ભીંજાવું ના ફાવે .

ટીપેટીપાંમાં હોય લથબથતું વ્હાલ,
મને બોલાવે ઝટઝટ તું ચાલ,
શરમાતી જોઈ, મને ગભરાતી જોઈ કહે,
ભીંજાતા શીખવું હું ચાલ.
લૂચ્ચો વરસાદ, મને ટાણે-કટાણે
ભીંજવવાના બ્હાના બનાવે,
ધક્કો મારીને એને એટલું જ કહું,
મને આવું ભીંજાવું ના ફાવે .

આંખોની ટાઢક બહુ દૂર જઈ બેઠી છે
કેમ એને પાછી હું લાવું ?
પાણીએ બાંધ્યુ છે પાણીથી વેર
તને વાત હવે કેમે સમજાવું ?
પળભરમાં ધોધમાર, પળમાં તું શાંત,
અલ્યા, વરસીને આવું તરસાવે ?
ધક્કો મારીને એને એટલુજ કહું,
મને આવું ભીંજાવું ના ફાવે…

• ચૈતાલી જોગી

સ્વર : સુહાની શાહ
સ્વરાંકન : સુહાની શાહ
સંગીત : સુગમ વોરા

કોરી-કોરી પાટી જેવો ભીનો ભીનો એક છોકરો,
મારી સાથે રોજ ફરે છે.
સાચું કહું તો હજુ ઘણોય અણસમજુ છે.
વાત-વાતમાં ચોમાસાની વાત કરે છે.

અમે એકલા રમીએ એમાં
રમત-રમતમાં એ સાવ અચાનક થઇ જાતો ગુમ!
થઇ જાતો સન્નાટો ત્યારે છાતી ધબકે
છાતી ધબકે એમ પાડતાં બૂમ!
બૂમ સાંભળી ઝાંખો ઝાંખો સામે આવે,
ત્યારે એની ભોળી ભોળી આંખ ડરે છે.

દૂર આવતી જોઇ શ્વાસમાં સ્થિર થઇને
સાંભળતા એ પગરવનો ધબકાર
અંદર જાણે એક પછી આ, એક પછી આ,
એક પછી આ ખૂલતાં સઘળાં દ્વાર!
સાવ સમીપે જઇને એને સ્પર્શ કરું તો મૂળસોંતરો,
લીલો લીલો સાવ ખરે છે…

– વંચિત કુકમાવાલા

સ્વર : પ્રગતિ મહેતા
સ્વરાંકાન : સુગમ વોરા

છલ છલ છલ ઓરે જમુનાના જળ
જઈને કહો સાવરિયાને
એક ઝંખે ગોપી પલ પલ પલ.

એના ગૂંથે નહીં એ ફૂલડે કેશ,
એની આંખડીએ ના આંજે મેંશ,
એનો મલીન થયો કઈ રઝળી વેશ,
તોય ચરણો કહે એને ચલ ચલ ચલ.
છલ છલ છલ ઓરે જમુનાના જળ.

આ એજ કદંબની છાયા
જ્યાં બંસી સ્વર રેલાયા,
લાગી મનમોહનની માયા
ખીલ્યા પ્રાણ પુષ્પના રે દલ દલ દલ
છલ છલ છલ ઓરે જમુનાના જળ.

• જયંત પલાણ

સ્વર : ઐશ્વર્યા મજમુદાર અને પરાગી અમર
સંગીત : ગૌરાંગ વ્યાસ

તારા બગીચામાં રહેતી ગઈ ને ટહુકાનું પંખી એક દેતી ગઈ
અને કહેતી ગઈ કે હવે જાઉ છું.
ઝાડવાની લીલેરી માયા મને,
ફૂલની સુગંધની છાયા મને,
અને વહેતા આ વાયરામાં વહેતી ગઈ, કંઈક જન્મોની વાતને ઉકેલતી ગઈ
અને કહેતી ગઈ કે હવે જાઉ છું.

આ દિવસ ને રાતની કળીઓ ખૂલી,
અહીં પળપળના ગુંજનની ગાથા ઝૂલી,
હું તો ભમતી ગઈ ને કશું ભૂલતી ગઈ ને યાદ કરતી ગઈ
અને કહેતી ગઈ કે હવે જાઉ છું.

– પન્ના નાયક

સ્વર : કલ્યાણી કોથાલકર
સંગીત : અમિત ઠકકર

.
માંડવડીમાં જ્યોતિ ઝગમગાટ રે
એ જ્યોતે જ્યોતે હજરાહજૂર મારી માત રે
માંડવડીમાં શગે જળે દીપવાટ રે
એ વાટે વાટે હજરાહજૂર નોરતાની રાત રે.

બેઠું ગગન આવી, માંડવડીને ટોડલે
ગૂંથ્યા ચાંદા ને સૂરજ માએ અંબોડલે
માંડવડીનો મઢયો અનોખો ઘાટ રે
એ ઘાટે ઘાટે હજરાહજૂર મોરી માત રે

માંડવડીમાં છાબલડી ને છાબડીએ જુવારા
જુવારે જુવારે રમતાં માડી રાખણહારાં
માડવડીમાં વિશ્વ સમાણું ચેતનના ચમકારા
માંડવડીમાં નોરતાના રમતાં નવલખ તારા

માંડવડીમાં રંગ ભર્યા રળિયાત રે
એને રંગે રંગે હજરાહજૂર મા સાક્ષાત્ છે.

-અવિનાશ વ્યાસ

સ્વર : હેમા દેસાઇ