ગુજરાતી સાહિત્ય

આછી આછી રે મધરાતે જીવણ જોયો રે તને,
આછો ઊંઘમાં ઝીલાયો,આછો જાગમાં ઝીલાયો.
ખરબચડાં આંસુથી જીવણ રોયો રે તને.

જાળિયે ચડીને અમે ઝૂલણતું દીઠું કાંઈ
ફળિયે મોંસૂઝણાનું ઝાડ
અમે રે જીવણ બંધે પરબીડિયું ને,
તમે કાગળની માહ્યલું લખાણ.
મારા વેણના અભાવે જીવણ, મોહ્યો રે તને.

ઘાસની સળીય ભોંય વીંધતી ઊગે રે,
એવું અમને તો ઊગતાં ન આવડ્યું.
ઓછા ઓછા અડધેરી છાતીએ ઊભા’ર્યા પછી
આપ લાગી પૂગતાં ન આવડ્યું
પછી પાછલી પરોઢે જીવણ ખોયો રે તને.

– રમેશ પારેખ

સ્વર : અમર ભટ્ટ

સ્વરાંકન: અમર ભટ્ટ

નવસેરો હાર નંદવાયો ને બાઈ,
મારાં મોતી વેરાઈ ગયા ચોકમાં
વાસીદાં જેમ તેમ મેલી
ને લક લાજ ઠેલી
જતી’તી ઊભી શેરીએ હું ખવાતી કો’કમાં…..

મારાં મોતી વેરાઈ ગયા ચોકમાં…
મોતીને લુંજો કે ગહેકતે એમ જાણે
વૈયાનું હારબંધ ટોળું
ખેતરના મેલ સની લીલીછમ
લૂબઝુંબ ઊડતી જતી’તી મારી છોળ્યું
ગોફણ અણચિંતવેલ જાગી
–ની ઠેશ મને વાગી
લોથપથ ભાંગી પડી હું મને ઘેરી વળેલ ગામ લોકમાં
મારા મોતી વેરાઈ ગયા ચોકમાં…

આખું ગામ અરે, બાવળનું ઝાડ
. છતાં ગોકુળ કહેવાય હજી એને
દરિયાનું નામ કોઈ જાણતું ન હોય
પછી મોતીની વાત કરે તેને
ખાલી હથેળી જોતી
ને ફાટ ફાટ રેતી
ખાલી હથેળી જોતી
હું જાઉં મને ખેતી
બેવાઈ ગયાં મોતી ને બાઈ એને
દોરે ઝૂલે છે હજી ડોકમાં
મારા મોતી વેરાઈ ગયા ચેકમાં…

-રમેશ પારેખ

સ્વર : નિલા ધોળકિયા

આંખોમાં આવી રીતે તું દશ્યો ન મોકલાવ
ખાલી થયેલ ગામમાં જાસો ન મોકલાવ

ફૂલો તો પૂરબહારમાં હિંસક છે આજકાલ
રહેવા દે, મારી માટે તું ગજરો ન મોકલાવ

તું આવ કે પાડી રહ્યો છું સાદ હું તને
પહાડોની જેમ ખોખરો પડઘો ન મોકલાવ,

ખાબોચિયું જ આમ તો પર્યાપ્ત હોય છે
હોડી ડુબાડવાને તું દરિયો ન મોકલાવ.

થોડોક ભૂતકાળ મેં આપ્યો હતો કબૂલ
તું એને ધાર કાઢી પાછો ન મોકલાવ.

-રમેશ પારેખ

સ્વર : નયનેશ જાની