ગુજરાતી સાહિત્ય

રાધા શોધે મોરપિચ્છ ને ,શ્યામ શોધતા ઝાંઝરિયા.
રાધિકાની આંખ જપે છે,સાંવરિયા ઓ સાંવરિયા.

મોરલીના સુર કદંબ વૃક્ષે,ચીર થઈને ઝૂલે,
અને શ્યામની આંખો જળમાં,કમળ થઈને ખૂલે, કુંજગલીમાં ધૂળ રેશમી,તોય કહે એ કાંકરિયા….

ઉજળો દિવસ શ્યામ થયો ને,રાધિકા થઇ રાત,
યમુનાના જળ દર્પણ થઈને,કરે હૃદયની વાત, ભરી ભરીને ખાલી ખાલી,કરતી ગોપી ગાગરિયા…

-સુરેશ દલાલ.

સ્વર : કલ્યાણી કોઠાલકર
સ્વરાંકન હરીશચંદ્ર જોશી

રાધા શોધે મોરપિચ્છ ને ,શ્યામ શોધતા ઝાંઝરિયા.
રાધિકાની આંખ જપે છે,સાંવરિયા ઓ સાંવરિયા.

મોરલીના સુર કદંબ વૃક્ષે,ચીર થઈને ઝૂલે,
અને શ્યામની આંખો જળમાં,કમળ થઈને ખૂલે,
કુંજગલીમાં ધૂળ રેશમી,તોય કહે એ કાંકરિયા….

ઉજળો દિવસ શ્યામ થયો ને,રાધિકા થઇ રાત,
યમુનાના જળ દર્પણ થઈને,કરે હૃદયની વાત, ભરી ભરીને ખાલી ખાલી,કરતી ગોપી ગાગરિયા…

-સુરેશ દલાલ

સ્વર : હંસા દવે
સ્વરાંકન : પુરૂષોત્તમ ઉપાધ્યાય

તારી નદીયું પછી વાળજે 

તારી વીજળી ભૂસી નાંખજે 

તારા પગના ઝાંઝર રોકજે

 તારી કેડીએ  બાવળ રોપજે 

ને માવડી પાસે માંગજે ખાલી રે 

સપના વિનાની આખી રાત 

 

મારા હૈયાના ઝાડવાની હેઠ 
ઠેકયાં  મેં થોરિયા ને ઠેકી મેં વાડ ઠેકયાં તેં  દીધેલા ઊંચેરા  પ્હાડ 
ઠેકીમેં  ઠોકર ને  ત ઠેકી મેં ઢીંક ઠેકી તે દીધેલી ઊંડેરી બીક 
ઠેકી ઠેકીને હવે પહોંચી છું ઠેઠ 

ઠેકયાં  મેં થોરિયા ને ઠેકી મેં વાડ ઠેકયાં તેં  દીધેલા ઊંચેરા  પ્હાડ 
ઠેકીમેં  ઠોકર ને  ત ઠેકી મેં ઢીંક ઠેકી તે દીધેલી ઊંડેરી બીક 
ઠેકી ઠેકીને હવે પહોંચી છું ઠેઠ 
હેજી મારા હૈયાના ઝાડવાની હેઠ 

ઠેકયાં  મેં થોરિયા ને ઠેકી મેં વાડ 

ઠેકયાં તેં  દીધેલા ઊંચેરા  પ્હાડ 
છોડી તે પાથરેલી આખી જંજાળ 
છોડયા મેં સરનામાં છોડ્યું મેં નામ 

છોડ્યું સીમાડાનું છેવટનું ગામ 
છોડી છોડીને હવે પહોંચી છું ઠેઠ મારા હૈયાના ઝાડવાની હેઠ 

ઢોળ્યાં મેં ઢોળ્યાં તેં  દીધેલા ઘૂંટ 

હવે મારી ઝાંઝરીને બોલવાની છૂટ 
ખીલેથી છૂટ્યા છે ઓરતાના ધણ વીરડાને ભાળે  હવે મીઠાના રણ 
રણના રસ્તે હું તો પહોંચી છું ઠેઠ હૈયાના ઝાડવાની હેઠ  

હેજી મારા હૈયાના ઝાડવાની હેઠ   

-સૌમ્ય જોશી

સ્વર : શ્રુતિ પાઠક