ગુજરાતી સાહિત્ય

રાધા બની વિરહ વ્યાકુળ!
શ્યામ! શ્યામ! કહી ઢુંઢે ગોરી,
ગલી ગલી ગોકુલ,
રાધા બની વિરહ વ્યાકુળ…

ચંચલ લહેરો જમુનાની ઓ,
વનરાવનનો વાયુ,
સાંવરિયાને જઈ કહેજો કે,
અંતર લાગી લાયું;
બાંધી તુજથી પ્રીત, શું કાના!

એ જ હતી એક ભૂલ?
રાધા બની વિરહ વ્યાકુળ…

મોહન, તારી મુરલી વિણ એક
બની બાંવરી ગોપી,
ભાન ભૂલીને ભમતી ઘર ઘર
લોકલાજ છે લોપી;

કંઈ છલકે ઉરનાં ગોરસ એનાં
કોણ ચૂકવશે મૂલ?
રાધા બની વિરહ વ્યાકુળ

-જયંત પલાણ

સ્વર : પુરૂષોત્તમ ઉપાધ્યાય
સ્વરાંકન : પુરૂષોત્તમ ઉપાધ્યાય

 

 

 

चाँद से लिपटी हुई सी रात है, पर तू नहीं ।
ફૂલના હોઠે ય તારી વાત છે, પણ તું નથી.

આપણાં બંનેનાં અશ્રુઓ અલગ ક્યાંથી પડે?
हर तरफ बरसात ही बरसात है, पर तू नहीं ॥

मौसमे-बारिश में कश्ती को डुबोना चाहिये ।
પત્રરૂપે તરતાં પારિજાત છે, પણ તું નથી.

આંગણાની ચિપ્રતીક્ષાની કસોટી છે સતત;
तेरे नक्शे-पा के इम्फानात हैं, पर तू नहीं ॥

है जमीं बंजर मगर यादों की हरियाली भी है ।
પાનખરમાં રણ બન્યું રળિયાત છે, પણ તું નથી.

ઠીબમાં સારેલ અશ્રુ પીવા ઊડી આવતા
पंछी की आवाज़ में नग्मात हैं, पर तू नहीं ॥

बोज़ आहों का अकेला मैं उठा सकता नहीं ।
ચોતરફ વીંઝાય ઝંઝાવાત છે, પણ તું નથી.

-ભગવતીકુમાર શર્મા

સ્વર : ઓસમાણ મીર
સ્વરાંકન : રથીન મહેતા