ગુજરાતી સાહિત્ય

 

 

કેટલાં    હૈયાં   મહીં   કીધો   વિસામો,  દોસ્તો !
યાત્રીએ    જોવાં   મજાનાં   તીર્થધામો,  દોસ્તો.

સંસ્મરણનાં પુષ્પો  હું  સૂંઘી  રહ્યો,  વાંચી  રહ્યો;
પાંદડીઓ  પર હતાં અગણિત   નામો,  દોસ્તો !

હોઠ પર હરદમ બિરાજો સ્મિતની થઈને  લહેર;
પાંપણે  બિંદુ  બની   ક્યારેક   ઝામો,   દોસ્તો !

મારી દુનિયામાંય  ધરતી છે, ને  અવકાશ  પણ,
પગ  મૂકો,  પ્રગતિ કરો, વિસ્તાર પામો  દોસ્તો !

પ્રેમ   જેવા  શસ્ત્રથી  ઘાયલ  થવું    સહુને  ગમે,
એ  ગમે   ત્યાં ને  ગમે  ત્યારે  ઉગામો,   દોસ્તો !

–ગની દહીંવાલા

સ્વર : બિરેન પુરોહિત
સ્વરાંકન : ક્ષેમુ દિવેટિયા

એકે ડાળે પાન નથી, આ કેવા દિવસો આવ્યા છે
કોઈ ગળામાં ગાન નથી, આ કેવા દિવસો આવ્યા છે

રાત-દિવસ એ માત્ર ફૂલોની લેવડદેવડ કરશે પણ
ફોરમની પહેચાન નથી, આ કેવા દિવસો આવ્યા છે

વાદળ, સરિતા, કૂવો, ખેતર ને આંખો કે વાતોમાં
જળનું અનુસંધાન નથી, આ કેવા દિવસો આવ્યા છે

કાં તો એ હથિયાર હશે અથવા એ હથિયાર હશે
ચહેરા પર મુસ્કાન નથી, આ કેવા દિવસો આવ્યા છે

ઝાંખુપાંખું બે ક્ષણ ચમકે એને દુનિયા પૂજે છે
સૂરજનું સન્માન નથી, આ કેવા દિવસો આવ્યા છે.

-ડૉ. હેમેન શાહ

સ્વર : વિરાજ અને બીજલ
સ્વરાંકન : પુરૂષોત્તમ ઉપાધ્યાય

પનઘટે છલકાતી ગાગર સાંભરે;
દી’ ઊગે ને રોજ સહિયર સાંભરે.

છેડલો ખેંચી શિરામણ માંગતો;
વાસીદું વાળું ને દિયર સાંભરે.

ત્રાડ સાવજની પડે ભણકારમાં;
રાતના થરથરતું પાધર સાંભરે.

ઢોલિયે ઢાળું હું મારો દેહ ને;
બાથમાં લૈ લેતી નીંદર સાંભરે.

સાંજ ટાણે સાદ ફળિયામાં પડે,
આંખડી મલક્યાનો અવસર સાંભરે.

કાંબિયું ખખડે ને હું ચોંકી ઊઠું;
ઝાંઝરો રણકે ને જંતર સાંભરે.

તાણ ભાભુજીએ કીધી’તી નકર;
કોણ બોલ્યું’તું કે મહિયર સાંભરે ?

માં ! મને ગમતું નથી આ ગામમાં
હાલ્ય, બચકું બાંધ, આયર સાંભરે!

-નયન દેસાઈ

સ્વર : હેમા દેસાઈ
સ્વરાંકન : આશિત દેસાઈ