ગુજરાતી સાહિત્ય

આજ રાબેતા મુજબનું શહેર છે
તો પછી નક્કી જ કે તું ઘેર છે

હોય છો ને વાત એની એ જ પણ
રૂબરૂ ને ફોન માં કંઈ ફેર છે

એમને જોયા પછી લાગ્યું મને
અહીં જ મોસમની ખરેખર મહેર છે

કઈ રીતેમાં તો કહું જાહેરમાં
કાન માં કહેવા સમો આ શેર છે

-નટરાજ બ્રહ્મભટ્ટ

સ્વર :શ્યામલ સૌમિલ મુનશી
સ્વરાંકન : શ્યામલ સૌમિલ મુનશી

રમતથી જે ડરે છે એના ભયના કેન્દ્રમાં શું છે?
રમતમાં જીતનારાના વિજયના કેન્દ્રમાં શું છે?

અવાજો નાદ ને શબ્દો બધાથી થૈ ગયા માયૂસ;
હવે તો મૌનને પૂછો કે લયના કેન્દ્રમાં શું છે ?

બિચારી વાત તો જીભે જ આવીને ઠરી ગઈ’તી;
અને સૌ જાણવા માંડ્યા વિષયના કેન્દ્રમાં શું છે ?

ધબકતું લોહી ને શ્વાસો ઢળીને સાંજ થાશે, ને –
તને તરત જ ખબર પડેશે હૃદયના કેન્દ્રમાં શું છે?

ભલેને અસ્ત સૂરજનો તને આંખો જ સમજાવે;
તને સપનું જ કે’શે કે ઉદયના કેન્દ્રમાં શું છે?

અહીં બે માણસો જીવે બનાવી વિશ્વને વર્તુળ;
પરંતુ બેઉ ના જાણે ઉભયના કેન્દ્રમાં શું છે ?

મને આ ઝાડ, ચકલી, વ્યોમ સઘળું વ્યર્થ લાગે છે;
મને હે દ્રોણ! સમજાવો સમયના કેન્દ્રમાં શું છે?

-અશરફ ડબાવાલા

સ્વર : શ્યામલ સૌમિલ મુનશી
સ્વરાંકન : શ્યામલ સૌમિલ મુનશી

કયાંક ઝરણાની ઉદાસી પથ્થરો વચ્ચે પડી છે,
ક્યાંક તારી યાદની મોસમ રડી છે!

દોસ્ત, મૃગજળની કથા વચ્ચે તમે છો,
આ જુઓ અહિંયાં તરસ, ત્યાં વાદળી ઊંચે ચ્ડી છે.

પંખીઓના ગીત જેવી એક ઈચ્છા ટળવળે છે,
ઓ હ્ર્દય! બોલો કે આ કેવી ઘડી છે.

આવ મારા આ રેશમી દિવસોના કારણ,
જિંદગી જેને કહે છે એ અહીં ઠેબે ચડી છે.

ઓ નગરજન! હું અજાણ્યા દેશનો થાક્યો પ્રવાસી,
લાગણી નામે હવેલી ક્યાં ખડી છે?

-શ્યામ સાધુ

સ્વર : શ્યામલ સૌમિલ મુનશી
સ્વરાંકન : શ્યામલ સૌમિલ મુનશી