ગુજરાતી સાહિત્ય

कहन लागे मोहन मैया मैया।
नंद महर सों बाबा बाबा अरु हलधर सों भैया॥

ऊंचे चढि़ चढि़ कहति जशोदा लै लै नाम कन्हैया।
दूरि खेलनी जिन जाहु लल्ला तुम मारैगी काहू की गैया॥

गोप ग्वाल सब करत कौतूहल घर घर बाजत बधैया।
सूरदास प्रभु तुम्हरे दरसकों चरनन की बलि जैया॥

-सूरदास

स्वर : प्रहर वोरा
स्वरांकन : कृर्ष्णकांत परीख

ગાંધીગીત

સૂતરની આંટીથી ઉઠેલી આંધીના અવશેષો આમતેમ ઊડે
ગાંધીની ગોફણથી છૂટેલાં ફૂલોની મહેક હજુ વાયુમાં ઝૂલે !

ચંપાનાં છોડ સમું ચંપારણ ધામ ગળી વાદળિયાં આભ લગી પહોંચી;
દાંડીનો દરિયો યે મીઠાશે ન્હાયો’તો તેથી છે આંખ એની ભીની;
પોતડિયાં પોત મઢી ઢાળેલી નજરોથી વાણીની સરવાણી ફૂટે !

શ્રદ્ધાની લાકડી ને ખાદીનું ઉપરણું ઝળહળતાં સાચ ભણી દ્રુષ્ટિ
પૂરવ કે પશ્વિમ હો; ઉત્તર કે દક્ષિણ હો; સચરાચર જાણી’તી સ્રુષ્ટિ
ગામ- ગામ; ગલી- ગલી; કણકણમાં પ્રગટેલું હીર હજી આમતેમ ઘૂમે !

સુદામે પાળ્યાં વાર્- વરતેલાં આકરાં એમ એણે પાળ્યું’તું મૌન;
ઉપવાસી કાયાથી ટાળી દરિદ્રતા આજ એને ઓળખતું કોણ ?
બીજી ને બારશનાં રેંટિયાની ધૂળ પૂછે : આઝાદી આવી ક્યા મૂલે ?!

-ગુણવંત ઉપાધ્યાય

સ્વરઃ આશિત દેસાઈ
સ્વરાંકનઃ આશિત દેસાઈ