ગુજરાતી સાહિત્ય

દિલ મહી તારા સ્મરણ ના ભાર થી
જીવતો લાગુ ફક્ત હું બ્હાર થી

કે, દિલાસા ની જરૂર પડતી નથી
હું ગઝલ લખતો થયો છું જ્યાર થી

ઓ ખુદા દુખ દે તો પારાવાર દે
કઈ ફરક પડતો નથી બે-ચાર થી

હું દુખો ને પણ ગણું છું અવસરો
તે રડ્યા’તા મારી સાથે જ્યાર થી

લાલ જોડા માં સજેલી જોઈ ને
હું વળ્યો પાછો સનમ ના દ્વાર થી

હોઠ આ “સાહેબ” ના મલકી ઉઠ્યા
ભૂલ થઇ લાગે છે તારણહાર થી

-ટેરેન્સ જાની ”સાહેબ”

સ્વર: નિધી મહેતા

અવાજને ખોદી શકાતો નથી
ને ઉંચકી શકાતું નથી મૌન
હે વિપ્લવખોર મિત્રો !
આપણી રઝળતી ખોપરીઓને
આપણે દાટી શકતા નથી
અને આપણી ભૂખરી ચિંતાઓને
આપણે સાંધી શકતા નથી
તો
સફેદ હંસ જેવા આપણા સપનાંઓને
તરતા મૂકવા માટે
કયાં સુધી કાલાવાલા કરીશું
આ ઉપરભૂમિની કાંટાળી વાડને ?
આપણી આંખોની ઝાંખાશનો લાભ લઈ
વૃક્ષેએ ઉડવા માંડયું છે એ ખરું
પણ એ શું સાચું નથી
કે આંખો આપીને આપણને
છેતરવામાં આવ્યા છે ?

વાગીશ્વરના નેત્રસરોવરમાંથી
ખોબોક પાણી પી
ફરી પાણી પી
ફરી કામે વળગતા
થાકી ગયેલા મિત્રો
સાચે જ
અવાજ ને ખોદી શકાતો નથી
ને ઉંચકી શકાતું નથી મૌન

-લાભશંકર ઠાકર

સ્વર :ક્ષેમુ દિવેટીઆ
સ્વરાંકનઃ ક્ષેમુ દિવેટિયા

 

 

 

 
 

 

મૈયા મારો મનવો હુઓ રે વૈરાગી
મારી લય તો ભજનમાં લાગી રે

સંસાર વેવાર મુને સરવે વિસરિયો રે
બેઠો સંસારિયો ત્યાગી રે

કામ ને કાજ મુને કડવાં રે લાગે
મારા મનડાની મમતા જાગી રે

મંત્ર સજીવન શ્રવણે સાંભળ્યો રે
માંહી મોરલી મધુરી ધુન લાગી રે

રાજ મોરાર ને રવિગુરૂ મળ્યા
ભગતી ચરણની માંગી રે

-મોરાર સાહેબ

સ્વર :પુરુષોત્તમ ઉપાધ્યાય
સ્વરાંકન :ક્ષેમુ દિવેટિયા