ગુજરાતી સાહિત્ય

ઝૂંટવી બીજાનો ગુલમ્હોર નહીં લઈએ
આપણે હો બાવળ તો એની હેઠ રહીએ

ક્યાં રહીએ એની વડાઇ નથી કાંઈ
રહીએ કઈ રીતે એનો મહિમા છે આંહી

પારકાનો વૈભવ ને પારકાનું સુખ
નરવી નજરુંથી જુએ એને શાં દુ:ખ ?

ઊંઘ દિયે તે ભોંને સુખશય્યા કહીએ !

પારકાંને પોતીકાં કરવાની ટેક-
હોય એ પહોંચે શિખર સુધી છેક

દરવાજા આપણા ના રાખીએ જો બંધ
બીજાના બાગની પમાય તો સુગંધ

ઉમળકો સમભાગે સૌને દઈ દઈએ !

-રમેશ પારેખ

સ્વરઃ સુરેશ જોશી અને નેહા પારેખ
સ્વરાંકન : સુરેશ જોશી

સૌજન્ય :સંજય રાઠોડ સુરત

એ તો ગયા, પણ એમના ચહેરા રહી ગયા
લાગ્યા કરે છે કે એ જવાનું ભૂલી ગયા

નિસ્તબ્ધતા વિરહની હવામાં ભળી ગઇ
ચહેરાના ભાવ પર્ણની રેખા બની ગયા

જે શબ્દ રહી ગયા’તા ગયામાં બરફ થઇ
વાતાવરણમાં ઓગળી પડઘા થઇ ગયા

સંતાઇ ગઇ છે ઓરડામાં ક્ષણ વિદાયની
ઘરમાં સમયની વાંસના ફોડાં ઉગી ગયા

કોઇ ગયું છે એ છતાં કોઇ નથી ગયું,
ખાલીપણાના ભારમાં પગ ઉપડી ગયા

-જવાહર બક્ષી

સ્વર : કૌમુદી મુન્શી
સ્વરાંકન : નીનુ મઝુમદાર