ગુજરાતી સાહિત્ય

 
 
મજબૂરી કેવી ડાળની, બટકી યે ના શકે
એના ખરેલા પાન ને અડકી યે ના શકે

એવા છે ચહેરા કૈંક જે છૂટે ન દૃષ્ટિ થી,
ભીંતે છબિની જેમ લટકી યેં ના શકે

વહેતી રહી અવાજની સરવાણીઓ ભીતર,
કંઠે ડૂમો છે એવો કે ત્રબકી યે ના શકે

કાયમ ખુલી રહે છે પ્રતીક્ષા ની ટેવ થી,
આંખો હવે તો ઊંઘમાં ઝબકી યે ના શકે

આજે દ્વિધાનો પંથ ચરણ ને નદી ગયો,
આગળ વધી શકે નહીં, અટકી ય ના શકે

આંખો ને દોસ્ત, આજ નદી કઈ રીતે કહું?
જો આવે ઘોડાપૂર તો છલકી ય ના શકે.
 
-મનોજ ખંડેરિયા

 
સ્વર: આલાપ દેસાઈ
સ્વરાંકન: અમર ભટ્ટ