ગુજરાતી સાહિત્ય

પાણી વચ્ચે પરપોટા ને પરપોટામાં વાત
દરિયા જેવું કૈં હવે નહીં દરિયો ઝંઝાવાત

હો હો કરતુ લાગણીઓ નું ટોળું નીકળે કાંઠે
આભ લટકતું ઉંધે માથે બોલો કોના માટે?
મોજાઓ પણ મીંઢા લાગે મીંઢી લાગે જાત

પાપણ ઝૂલે આસોપાલવ તડકો પગની પેની
પગમાં રોપી પડછાયા તો ઠેસે ચડતા એની
હાથ બિચારા વેરણછેરણ રેતી જેવી રાત

માછલીઓ પણ હોશે ગળતી વિસ્મૃતિના શાપ
સઘળું પાણી લૂ થઈ વાતુ એવા કોના પાપ
આંખ ચૂવે નહીં આંસુ તોયે લાગે અશ્રુપાત

-મહેન્દ્ર જોશી

સ્વર :ગાર્ગી વોરા અને નિગમ ઉપાધ્યાય
સ્વરાંકન :ડો ભરત પટેલ