ગુજરાતી સાહિત્ય

તારું   શહેર તો   સૂર્યનો   ભીનો  ઉજાગરો,
મારું  શહેર   તો   પાણીમાં   ડૂબેલ  કાંકરો.

તારું શહેર  તો સાંજના  પૂરો  થતો  દિવસ,
મારા   શહેરમાં  રાત  દિ’ ખુલ્લાં મળે  ઘરો.

તારા શહેરના   લોક  તો  ભૂખ્યા  નહીં  રહે,
મારા  શહેરના  માણસો વાવે   છે  બાજરો.

તારા  શહેરમાં  સિગ્નલો  જોવા   મળે  બધે,
મારા શહેરમાં જ્યાં ગમે ત્યાં આવજા  કરો.

તારા   શહેરમાં  જિંદગી   મૃત્યુ પછી  હશે,
મારા   શહેરમાં  જિંદગી જીવ્યા પછી મરો.

-કૈલાસ પંડિત

સ્વરઃ આશિત દેસાઈ
સ્વરાંકનઃ આશિત દેસાઈ