ગુજરાતી સાહિત્ય

હવે એકલું અટુલું ના રહેવાય રે નાહોલિયા
જોને વાયરા વસંતના વાય
હો… નાહોલિયા
હવે એકલું ..

માંગ્યાં ઝાંઝર, માંગ્યાં ચૂડી ને કડલાં
સોના રૂપાએ મોહી લીધાં રે અબોલડાં
આજ ભૂલ મારી એ સમજાય ઓ નાહોલિયા
હવે એકલું

હે વ્હાલીડા વિજોગ તારો વસમો રે લાગે
રાત મારી જલતી કેસૂડાની આગે
આજ મુજથી રિસાઈ તું ન જા ઓ નાહોલિયા
હવે એકલું …

વ્હેલેરો આવ, હવે કશું હું ન માંગુ
તારી વાટડી જોતી હું રાત ‘દિ જાગુ.
વાગે ઢોલવ્ય ને દલડું અકળાય રે નાહોલિયા
હવે એકલું …

મને ખંભે ઉંચકી તું લઈ જા રે નાહોલિયા
જોજે જોબનિયું એળે ન જાય રે નાહોલિયા
હવે એકલું…..

– રવિન્દ્ર ઠાકોર

સ્વર : વિભા દેસાઈ
સ્વરાંકનઃ ક્ષેમુ દિવેટિયા