ગુજરાતી સાહિત્ય

તારો વિયોગ શ્વાસમાં ડંખો ભરી જશે
જયારે પવન સુગંધના ખેતરને ખેડશે

તારો વિયોગ અતિથિ બની ઘરમાં આવશે
જયારે અજંપો ઓઢીને ઘર સૂઈ ગયું હશે

તારો વિયોગ ધૂમ્ર થઈ આંખ ચોળાશે
જયારે સૂરજ ન આવેલાં સ્વપ્નોને બાળશે

તારો વિયોગ આંખમાં ખંડેર થઈ જશે
જયારે એ તારી શોધમાં ભટકીને થાકશે

તારો વિયોગ વીજળી થઈને પડી જશે
જયારે અજાણ્યાં વાદળો આપસમાં ભેટશે

-જવાહર બક્ષી

સ્વર : કૌમુદી મુનશી

ભલે ઊગયા ભાણ અંધારું ઓઢીને જુવો ધરણી છે પોઢી એમાં પ્રગટી ને પૂરો તમે પ્રાણ 
લખકોટી કિરણોની અંગૂલીએથી પ્રગટાવી કોડિયાંની વાટ…..

તારે પગલે પગલે પ્રગટે કુમકુમવરણું પ્રભાત….

હજરા હજૂર એક દેવ તું જગમાં છૂપેલાં જેનાં એંધાણ
તનમાં અંધારું મનમાં અંધારું, અંધારું ચારે કોર

તારા વિના કોઈને મારગ ન સૂઝે પોતેજ પોતાના ચોરદિલડે દિલડે દીવડો પ્રગટાવી સહુને સન્મતિ દ્યો ભગવાન……

-અવિનાશ વ્યાસ

સ્વર : સુમન કલ્યાણપુર