ગુજરાતી સાહિત્ય

 

 

કોરી હથેળીઓમાં મ્હેંદીની ભાત
આજ રૂડી રઢિયાળી આવી રાત રે
ઝરે આભથી ચાંદની ચંદન રે
મને મહિયર રોકાવાનું મનરે…

આજકાલ કરતામાં આવી ગયો છે
આજ, લગ્ન નો દા‘ડો સાવ, ઢૂંકડો
જોતા જોતામાં તો દિવસો વીત્યા
કે જાણે, ઓગળતો સાકરનો ટૂકડો
મારી ઓઢણીમાં ઘેર્યું ગગન રે
મને મહિયર રોકાવાનું મન રે…..

ઓચિંતું આજ મારાં પગલાંને થાય
લઉં દાદાનાં આંગણામાં દોડી
કહી ના શકાય તોય મનમાંહે થાય
થાય લગનની તારીખન મોડી?
રાહ જોય કરે છો સાજનરે
મને મહિયર રોકાવાનું મન રે…..

ગોર્યમાને પૂજ્યા મેં પાંચે આંગળીએ
ત્યારે પામી છું સાજન
રૂદિયાનો રાજા તું, રૂદિયાની રાણી હું
સાથે માણીશું જીવન,
જાઉં સાસરિયે સંગે સાજનરે
ભલે મહિયર રહેવાનું થાય મન રે…..

-તુષાર શુક્લ

સ્વર : ડો સાવની શાહ
સ્વરાંકનઃ માલવ દિવેટિયા
સૌજન્ય :માલવ દિવેટિયા

 

આખીએ રાત તને કહેવાની વાત મેં બોલે રાખી તો થયા
ઝાકળનાં પાંચ સાત ટીપાં થયાં ઝાકળનાં પાંચ સાત ટીપાં…..

હોઠે જો હોત એ પંખીનું ગીત થઈ
છોડી હું દેત એને ફળિયાની ડાળના માળામાં
પગની જો થાત એ રણઝણતી ઝાંઝરી
મૂકીઠુંદેત એને સત્તરમા ઓરડે તાળામાં
અરે આંખોથી, અરે ખોબાથી, ફૂલોથી પાનોથી
કેમે સચવાયના, ઝાકળનાં પાંચ સાત ટીપાં…..

પહેલું કિરણ જ્યાં સોયની અણી થઈ
સૂરજનું ખુંપ્યું તો ફૂટ્યાં કાળા ડિબાંગ પરપોટા
બીજુંકિરણ જ્યાં ટીપાને સ્પર્ફે ત્યાં
ટીપામાં પડી ગયા જળનાં ય કારમાં તોટાં
મારા બોલ્યાનો નાદ, તને કહેવાની વાતને
અંધારી રાત થયા દિવસ જેવા જ ખાલીપા…..

-હર્ષદ ચંદરાણા

સ્વર : સૌમિલ મુન્શી
સ્વરાંકન : માલવ દિવેટિઆ

સંગીત : શ્યામલ સૌમિલ મુનશી