કેટલાં હૈયાં મહીં કીધો વિસામો, દોસ્તો !
યાત્રીએ જોવાં મજાનાં તીર્થધામો, દોસ્તો.

સંસ્મરણનાં પુષ્પ હું સૂંઘી રહ્યો, વાંચી રહ્યો;
પાંદડીઓ પર હતાં અગણિત નામો, દોસ્તો !

હોઠ પર હરદમ બિરાજો સ્મિતની થઈને લહેર;
પાંપણે બિંદુ બની ક્યારેક ઝામો, દોસ્તો !

મારી દુનિયામાંય ધરતી છે, ને અવકાશ પણ,
પગ મૂકો, પ્રગતિ કરો, વિસ્તાર પામો દોસ્તો !

પ્રેમ જેવા શસ્ત્રથી ઘાયલ થવું સહુને ગમે,
એ ગમે ત્યાં ને ગમે ત્યારે ઉગામો, દોસ્તો !
 
–ગની દહીંવાલા
 
સ્વર : બિરેન પુરોહિત
સ્વરાંકન : ક્ષેમુ દિવેટિયા