હ્રદય !  થાકી   ગયું  આ  પંથની આબોહવાથી  શું ?
સમયને  આ   દિશામાં  ધૂળ  ખાતો રાખવાથી   શું ?

ભરીને   આંખમાં   પાણી  સૂરજને    દેખવાથી   શું ?
કે એ  છલના  નો  સર્જક  કમ હશે કંઈ ઝાંઝવાથી શું

પડયાં તો છો પડ્યા,અહીં ધ્રૂજતી ધીરજના પડછાયા
લથડતી  ચાલ,  ઠાલું  પાત્ર, સંયમ  રાખવાથી શું ?

ફલક   પર  જિંદગીના  ભૂલથી  ભટકયા  ચલો મંજુર
ગ્રહો  નબળા કહી,  નભને   ઉતારી  પાડવાથી  શું ?

‘ગની’  ગીતોની   ટહુકાની  તરહ   બદલાય  ઉદ્યાને
પુરાણી  ડાળનાં  પંખી બનીને  બની બેસવાથી શું ?

                                       – ગની દહીંવાલા