ગુજરાતી સાહિત્ય

એક પંખી આવીને ઉડી ગયું
એક વાત સરસ સમજાવી ગયું
એક પંખી આવીને ઉડી ગયું

આ દુનિયા એક પંખીનો મેળો, કાયમ ક્યાં રહેવાનું છે
ખાલી હાથે આવ્યા એવાં , ખાલી હાથે જવાનું છે
જેને તે તારું માન્યું તે તો , અહીંનું અહીં સૌ રહી ગયું
એક પંખી આવીને ઉડી ગયું

જીવન પ્રભાતે જન્મ થયો ને સાંજ પડે ઉડી જાતું
સાગા સંબંધી માયા મૂડી સૌ મૂકી અલગ થાતું
એકલવાયું આતમ પંખી, સાથે ના કઈ લઇ ગયું
એક પંખી આવીને ઉડી ગયું

પાંખોવાળા પંખીઓ જે ઉડી ગયા આકાશે
ભાન ભૂલી ભટકે ભવરણમાં, માયા મૃગજળના આશે
જગતની આંખો જોતી રહીને પાંખ વિના એ ઉડી ગયું
એક પંખી આવીને ઉડી ગયું

ધર્મ પૂણ્યની લક્ષ્મી ગાંઠે, સતરમાનો સથવારો
ભવસાગર તરવાની વાતે અન્ય નથી કોઈ આરો
જતા જતા પંખી જીવનનું, સાચો અર્થ સમજાવી ગયું

સ્વર : નિશા ઉપાધ્યાય