ગુજરાતી સાહિત્ય

મારામાં આરપાર સાત સાત દરિયા ને દરિયામાં આરપાર તું

પળમાં પળ ગૂંથીને તું વારતા વણે તો એને જીવતરનું નામ દઉં હું
કાળમીંઢ પથ્થરનું ભૂરું પોલાણ મારી લાગણીથી હાથવેંત છેટું
વેદના તો હસતાંએ વેઠી લેવાય આવા સુખને વેઠું તો કેમ વેઠું

પંખીતો કોઈ ને કહેતા નથી કે એણે પીછા માં સાચવ્યું છે શું
મુઠ્ઠી ભરીને વ્હાલ વ્હેંચતા રહો કે ભલે આપણી હથેળીઓ જ ખાલી
દરિયાને પૂછવાનું ટાળજો કે ભાઈ તને ભરતી ગમે કે ઓટ વ્હાલી

આંખોના પોપચામાં સાચવી મૂક્યા છે એને સપના કહું કે કહું શું?

• ધૃવ ભટ્ટ

સ્વર : જન્મેજય વૈદ્ય