ગુજરાતી સાહિત્ય

રાધા શોધે મોરપિચ્છ ને ,શ્યામ શોધતા ઝાંઝરિયા.
રાધિકાની આંખ જપે છે,સાંવરિયા ઓ સાંવરિયા.

મોરલીના સુર કદંબ વૃક્ષે,ચીર થઈને ઝૂલે,
અને શ્યામની આંખો જળમાં,કમળ થઈને ખૂલે,
કુંજગલીમાં ધૂળ રેશમી,તોય કહે એ કાંકરિયા….

ઉજળો દિવસ શ્યામ થયો ને,રાધિકા થઇ રાત,
યમુનાના જળ દર્પણ થઈને,કરે હૃદયની વાત, ભરી ભરીને ખાલી ખાલી,કરતી ગોપી ગાગરિયા…

-સુરેશ દલાલ

સ્વર : હંસા દવે
સ્વરાંકન : પુરૂષોત્તમ ઉપાધ્યાય