ગુજરાતી સાહિત્ય

કાળા ડીબાંગ મારા અંધારા કાપવા
રાતો ની રાત હું તો જાગ્યો
મારા હિસ્સાનો જે માંગ્યો તો મેં
એ સૂરજ ક્યાં કોઈ એ આપ્યો

વાસંતી વાયરે પંખીડા ઝૂલ્યા
ને મધમીઠાં ગીત કંઈ ગાયાં
જોતાં જોતાંમાં તો , છોડી એ ડાળ
જેવા પાનખરી વાયરા વાયા
જાતે ઉલેચ્યો મે દુઃખ તણા દરિયાને
સુખ કેરા મોતી લઇ આવ્યો
મારા હિસ્સાનો જ માંગ્યો તો મેં
એ સૂરજ ક્યાં કોઈ એ આપ્યો

ગામ તણા થીજેલા પથ્થરિયા પહાડ ને
હું સ્પર્શયો ને ઝરણાઓ ફૂટ્યા
ખળ ખળ ખળ વહેતા ,એ ઝરણાના જળ માંહે
આશા ના પોયાણા ઝૂલ્યાં
ઉજડેલી ધરતી પર વરસી વિશ્વાસ ને
લીલ્લો છમ બાગ મેં બનાવ્યો
મારા હિસ્સાનો જ માંગ્યો તો મેં
એ સૂરજ ક્યાં કોઈ એ આપ્યો …

-રમેશ ચૌહાણ

સ્વર : સૌમિલ મુનશી
સ્વરાંકન : સૌમિલ મુનશી