વિનોદ જોશી

હાથે કરીને તમે અજવાળાં માગ્યાં
હવે અંધારાં બાર ગાઉ છેટાં

આમ તો પરોઢ સાવ પોચું કે
ઝાકળની પાનીએ ય પડે નહીં છાલાં
પાંદડીએ પાંદડીમાં ઝૂલે આકાશ
અડે મખમલિયા વાયરાઓ ઠાલા
સૂરજનાં કિરણોની આંગળિયે નીકળેલ
સપનાના હોય નહીં નેઠા

મહેંદીની ભાત હોય, ઘાટી મધરાત હોય
અંજળ ની વાત હોય છાની
સોનેરી સેજ હોય, રૂપેરી ભેજ હોય
ભીતરમાં કેદ હોય વાણી
હાથ વગા ઓરતાને ઝંઝેડી સાવ તમે
ઉઘાડી આંખ કરી બેઠાં

-વિનોદ જોશી

સ્વર : ડૉ સાવની દિવેટિયા શાહ
સ્વરાંકન :માલવ દિવેટિયા
સૌજન્ય : ભવન્સ