ગુજરાતી સાહિત્ય

બરફનો  પહાડ  થઈ  મારા પર  વહી  જાજે
હું ક્યાં  કહું  છું  કે મારામાં  ઓગળી  જાજે

જો મૌન થઈને તું મારા હ્રદયમાં રહી  ન શકે
તો આવ  હોઠ સુધી શબ્દ થઈ  ઊડી  જાજે

હું  શ્વાસ  શ્વાસનું સામીપ્ય  ઝંખતોય  નથી
હું   ગૂંગળાઉં   નહીં   એ  રીતે  વહી  જાજે

તૂટું   તૂટું   થઈ   રહી  છે  સંબંધની  ભેખડ
જવું જ હોય તો હમણાં જ નીકળી  જાજે

જવું  જ  હોય તો રોકી શકે છે  કોણ  તને?
હું તો અહીં જ હઈશ, આવ તો મળી જાજે

-જવાહર બક્ષી

સ્વર: કૌમુદી મુનશી