સુખ જેવું જગમાં કંઈ નથી, જો છે તો આ જ છે,
સુખ એ અમારા  દુ:ખનો   ગુલાબી  મિજાજ   છે.

હું  જો   અનુકરણ    ન    કરું    તો   કરુંયે   શું ?
અહીંયા   મરી   જવાનો  પ્રથમથી    રિવાજ   છે

અસ્તિત્વ    તારું    આસ્થાનું   નામ   છે   ખુદા ?
એ વ્હેમ છે તો  વ્હેમનો તો   ક્યાં   ઈલાજ   છે ?

દુનિયાના   લોક   હાથ   પણ ના    મૂકવા    દિયે,
ને    તું   કહે   સમસ્ત   જગત   મારે   કાજ   છે.

ઊઠ-બેસ વિણ, અજાન વિણ, પળમાં પતી જશે,
મસ્જિદમાં  આખરી   આ ‘જલન’ની  નમાજ  છે.

-જલન માતરી

સ્વર : આશિત દેસાઈ
સ્વરાંકન: આશિત દેસાઈ