ગુજરાતી સાહિત્ય

 
 
પ્રેમને વિસ્તારવાનું સ્હેજ પણ સહેલું નથી,
નફરતોને નાથવાનું સ્હેજ પણ સહેલું નથી.

દુશ્મનોની ભીડમાં એક દોસ્તને જોયા પછી,
દોસ્તી નિભાવવાનું સ્હેજ પણ સહેલું નથી.

ભીતરે ડૂમો છુપાવી ક્યાં સુધી હસવું ભલા !
રોતી આંખે બોલવાનું સ્હેજ પણ સહેલું નથી.

ક્યાં છે અઘરું ન્યાય કરવું આંખે પાટા બાંધીને,
જુલ્મને સહેતા જવાનું સ્હેજ પણ સહેલું નથી.
 
-પ્રજ્ઞા વશી

સ્વર : પાર્થિવ ગોહિલ
સ્વરાંકન : મેહુલ સુરતી
 
 

 
 
માછલીની આંખમાં ઘનઘોર દરિયો ઘૂઘવે
ફીણ થઈ પથરાયેલો આખ્ખોય કાંઠો ઘૂઘવે

સૂર્યોદયને વાર છે મોસૂઝણાને વાર છે
પંખીઓના વનમઢ્યા કલરવથી વૃક્ષો ઘૂઘવે

ફૂલ ઝાકળ રંગ ખુશ્બુ કઈ નથી બાકી હવે
ડાળ પર ખાલી પડેલો એક માળો ઘૂઘવે

અડધી રાતે કોટ ઠેકી એ ધસી આવે કદાચ
રાતની દીવાલ પાછળ એમ તડકો ઘૂઘવે

સૌ ઉતારા ક્યારના શોષાય ગયા
ને પ્રવાસીના પગોમાં ધૂળ રસ્તો ઘૂઘવે

કાન સૌ મંડાયેલા છે એના અંતિમ શ્વાસ પર
અડધો પડધો શબ્દ કાગળ પર અટૂલો ઘૂઘવે

મો ને આંખો બેઉ ખુલ્લા રહી ગયા આશ્ચર્યથી
કંઠે આદિલ મૌન થઈને એક ડૂમો ઘૂઘવે
 
-આદિલ મનસુરી
 
સ્વરઃ અનંત વ્યાસ
સ્વરાંકન : અનંત વ્યાસ
સંગીત : ડો ભરત પટેલ

શૂન્યતામાં પાનખર ફરતી રહી
પાંદડીઓ આભથી ખરતી રહી

ને પવન નું વસ્ત્ર ભીનું થઇ ગયું
ચાંદનીની આંખ નીતરતી રહી

સૂર્ય સંકોચાઈને સપનું બન્યો
કે વિરહની રાત વિસ્તરતી રહી

મૌનની ભીનાશને માણ્યા કરી
જુલ્ફમાં બસ અંગુલિ ફરતી રહી

હું સમયની રેત માં ડૂબી ગયો
મૃગજળે મારી તૃષા તરતી રહી

તેજ ઊંડાણોમાં ખળભળતું રહ્યું
કામનાઓ આંખમાં ઠરતી રહી

આપણો સંબંધ તો અટકી ગયો
ને સ્મૃતિની વેલ પાંગરતી રહી

આ બધા લાચાર થઇ જોતા રહ્યા
હાથમાંથી જિંદગી સરતી રહી
 
– આદિલ મન્સૂરી
 
સ્વર: શ્રુતિ વૃંદ
સ્વરાંકન: ગૌરાંગ વ્યાસ

નથી કોઈ તારામાં વિધિ મદિરા,
ગમે ત્યાં ગમે ત્યારે પીધી મદિરા.

ગળેથી જ્યાં ઉતરી કે તોફાની થઈ ગઈ,
હતી જામમાં સાવ સીધી મદિરા.

સતત કરવા પડતા સુરાલયનાં ફેરા,
નિરાંતે કદી મેં ના પીધી મદિરા.

‘મરીઝ’ એની ન્યામતનું શું પૂછવાનું,
ફળોમાં, અનાજોમાં પીધી મદિરા.
 
-મરીઝ
 
સ્વર : શ્યામલ – સૌમિલ મુન્શી
સ્વરાંકન : શ્યામલ – સૌમિલ મુન્શી
 
 

એ તો ગયા, પણ એમના ચહેરા રહી ગયા
લાગ્યા કરે છે કે એ જવાનું ભૂલી ગયા

નિસ્તબ્ધતા વિરહની હવામાં ભળી ગઇ
ચહેરાના ભાવ પર્ણની રેખા બની ગયા

જે શબ્દ રહી ગયા’તા ગયામાં બરફ થઇ
વાતાવરણમાં ઓગળી પડઘા થઇ ગયા

સંતાઇ ગઇ છે ઓરડામાં ક્ષણ વિદાયની
ઘરમાં સમયની વાંસના ફોડાં ઉગી ગયા

કોઇ ગયું છે એ છતાં કોઇ નથી ગયું,
ખાલીપણાના ભારમાં પગ ઉપડી ગયા
 
-જવાહર બક્ષી
 
સ્વર : કૌમુદી મુન્શી
સ્વરાંકન : નીનુ મઝુમદાર