ગુજરાતી સાહિત્ય

પ્રેમ કરું છું, હું તને પ્રેમ કરું છું,
જાણું નહીં કે કેટલો ને કેમ કરું છું.

વધતો રહે છે, સહેજ પણ ઘટતો નથી કદી
છલકાતો જાય છે, હું જેમ જેમ કરું છું.
હું તને પ્રેમ કરું છું..

દિવસો વીતી રહે છે તને જોઈ જોઈને,
રાતો પસાર હું જેમ-તેમ કરું છું.
હું તને પ્રેમ કરું છું..

ખીલતો રહું છું હુંય ને ખૂલતો જઉં છું હું,
ગમતું રહે છે જેમ તને હું તેમ કરું છું.
હું તને પ્રેમ કરું છું..

ભૂલીને ઘાટ જૂજવા એકાંતની ક્ષણે,
ઓગાળી એને હેમનું હું હેમ કરું છું.
હું તને પ્રેમ કરું છું..

– તુષાર શુક્લ

સ્વર : નયન પંચોલી
સ્વરાંકન : નયન પંચોલી

આમ સંકોચાય છે એ કોણ છે?
કટકા કટકા થાય છે એ કોણ છે?

પૂછવા ક્યાં જાય છે એ કોણ છે?
એને પૂછતાં શું થાય છે એ કોણ છે?

પૂછીએ ક્યાં ચાલ સ્પર્શી જોઈએ,
સ્પર્શથી ગભરાય છે એ કોણ છે?

પ્રેમથી જે પાય છે પી જાવું છું,
રામ જાણી પાય છે એ કોણ છે?

એજ છે નિશંક ‘ઘાયલ’ એજ છે,
ઝૂમતા જે જાય છે એ કોણ છે?

– અમૃત ‘ઘાયલ’

સ્વર: નયન પંચોલી
સ્વરાંકન : નયન પંચોલી

વાદળ વરસાદ અને વ્હાલપ ને વ્હાલમાં ભીંજવવું એમનો સ્વભાવ
આષાઢી ઈજન દઈ બોલાવે બહાર મને કહેતા અગાસીમાં આવ
મારે કેમ કરી કહેવું કે જાવ

ભીંના ઈશારે એ બોલાવે તો ય હું તો જોઈ લઉં બારીની બહાર
આંખોથી ચોકી દે ઉંબર પર રોકી છો ખુલ્લા હો ઘર કેરા દ્વાર
તરસી હું તડપું કોરી ધાકોર બહાર લૂંટાતો લાખેરો લાલ મારે કેમ કરી કહેવું કે જાવ

બંધ કરું બારી કે ભીડી દઉં બારણા તો આંખો માં વરસે ચોધાર
ભીંતો ને તોડીને વહી આવે આમ એવો છેડયો છે એણે મલ્હાર

-તુષાર શુક્લ

સ્વર : નયન પંચોલી
સ્વરાંકન : નયન પંચોલી

હવે મંદિરના બારણા ઉઘાડો મોરી માત
ગગન કેરે ઘાટ આવી નોરતાની રાત

ચંદ્રમાનું ચંદન અને સૂરજનું કંકુ
આસમાની ઓઢણીમાં ટપકીયાળી ભાત
ગગન કેરે ઘાટ આવી નોરતાની રાત

કે નભના તારલિયા તારી આરતી ઉતારે
ને સમીરની શરણાઇ ગાઇ તુજને સત્કારે
આજે માવડીના મિલનની જાગ્યું અભિરાત
ગગન કેરે ઘાટ આવી નોરતાની રાત

– અવિનાશ વ્યાસ

સ્વર : પુરૂષોત્તમ ઉપાધ્યાય
સ્વરાંકન : પુરૂષોત્તમ ઉપાધ્યાય

આજ મારું મન માને ના માને ના

કેમ કરી એને સમજાવું
આમ ને તેમ ઘણુંય રીઝાવું
રેઢું મૂકી આગળ શેં જાવું

વાત મારી લે કાને ના કાને ના
આજ મારું મન માને ના માને ના

ચાલ પણે છે કોકીલ-સારસ
આવ અહીં છે મીઠી હસાહસ
દોડ ત્યાં લૂંટીએ સાહસનો રસ

સમજતું કોઈ બહાને ના બહાને ના
આજ મારું મન માને ના માને ના

ના થઈએ પ્રિય છેક જ આળા
છે જગ-મંડપ કૈંક રસાળા
એ તો જપે બસ એકજ માળા

તું કેમ મળતો હવે ના હવે ના
આજ મારું મન માને ના માને ના

કેમ કરી એને સમજાવું
આમ ને તેમ ઘણુંય રીઝાવું
રેઢું મૂકી આગળ શેં જાવું

વાત મારી લે કાને ના કાને ના
આજ મારું મન માને ના માને ના

આજ મારું મન માને ના માને ના

-ઉમાશંકર જોશી

સ્વર : ગાર્ગી વોરા
સ્વરાંકન : અમર ભટ્ટ

રોનક છે એટલે કે બધે તારું સ્થાન છે,
નહિંતર આ ચૌદે લોક તો સૂનાં મકાન છે…

દીવાનગીએ હદ કરી તારા ગયા પછી,
પૂછું છું હર મકાન પર, કોનું મકાન છે?

દિલ જેવી બીજે ક્યાંય પણ સગવડ નહીં મળે,
આવી શકે તો આવ, આ ખાલી મકાન છે…

થાશે તકાદો એટલે ખાલી કરી જશું,
કીધો છે જેમાં વાસ, પરાયું મકાન છે…

બાળે તો બાળવા દો, કોઈ બોલશો નહી,
નુકસાનમાં છે એ જ કે એનું મકાન છે…

કોને ખબર ઓ દિલ, કે એ ક્યારે ધસી પડે,
દુનિયાથી દૂર ચાલ કે જૂનું મકાન છે…

એને ફનાનું પૂર ડૂબાડી નહીં શકે,
જીવન એટલું ઊંચું મકાન છે…

– અમર પાલનપુરી

સ્વર : પુરૂષોત્તમ ઉપાધ્યાય

એ જી,અષાઢે તણખલું ના તોડીએ જી,
એ જી, એ તો ફૂટતું રે ઘાસ,
એમાં ધરતીના શ્વાસ,
એની પત્તીની પીમળમાં પોઢીએ જી…
અષાઢે તણખલું ના તોડીએ જી.

પ્રભાતે પછેડિયું ના ઓઢીએ જી,
એ જી, આવ્યાં અજવાળાં જાય,
આવ્યા વાયુયે વળી જાય,
આવ્યા રે અતિથિ ના તરછોડીએ જી….
અષાઢે તણખલું ના તોડીએ જી.

તારે આંગણિયે ઊગ્યું એ પરોઢિયે જી,
એ જી, એ તો ફાગણ કેરું ફૂલ,
એમાં એવી તે કઈ ભૂલ ?
પરથમ મળિયા શું મુખ ના મોડીએ જી….
અષાઢે તણખલું ના તોડીએ જી.

-ઉશનસ્

સ્વર : ઓસમાણ મીર
સ્વરાંકન : અમર ભટ્ટ

સૌજન્ય : સંજયભાઈ રાઠોડ સુરત

આવી હવાની લહેરખી તારા તરફ, મારા તરફ
ફેંકી ઋતુએ ગુલછડી તારા તરફ, મારા તરફ

તું ખિન્ન છે, કાં ખિન્ન છે, એવું પૂછે છે આ સમય
ચીંધીને એની આંગળી તારા તરફ, મારા તરફ

ના રાતને પંપાળ તું, જો સૂર્ય આવે છે નવો
અજવાસની લઈ પાલખી તારા તરફ, મારા તરફ

જો સાદ પાડ્યો આપણે તો પથ્થરો ફાડી અને,
કેવી ધસી આવી નદી તારા તરફ, મારા તરફ

-રમેશ પારેખ

સ્વર : જન્મેજય વૈદ્ય
સ્વરાંકન : જન્મેજય વૈદ્ય

સૌજન્ય : જલસો ગુજરાતી

સાવ સૂની આ જગામાં ફરફરું છું’, કયારનો,
આંસુથી અળગો પડીને ઝરમરું છું, કયારનો.

અટપટા સંકેત છે તારાં સ્મરણમાં એટલાં,
આવ ને સમજાવ એવું કરગરું છું, કયારનો.

જાણતો જેની ધરાતલ, એ જ છે રસ્તા છતાં,
એક ડગલું માંડતાં પણ થરથરું છું, કયારનો.

સાવ સામે તો ય ના સ્પર્શી શકું, ચૂમી શકું,
આવી મર્યાદાથી મનમાં ચરચરું છું, કયારનો.

દેહમાં ખૂંપી ગયું ‘ઈર્શાદ’ વરસોથી છતાં,
આ સમયના બાણને ખેંચ્યા કરું છું, ક્યારનો.

-ચિનુ મોદી

સ્વર : કલ્પક ગાંધી
સ્વરાંકન : કલ્પક ગાંધી

ઝાડ પહેલા મૂળથી છેદાય છે
એ પછીથી બારણું થઈ જાય છે

આ ગગનચુંબી ઘરો સર્જાય છે
આભ તો પંખીનું ઓછું થાય છે

એમને તું કેમ છત્રી મોકલે?
જે અહીંયા જાણીને ભીંજાય છે

સ્વપ્ન જેવું હોય શું એ બાળને?
ડાળે જેનું ઘોડિયું બંધાય છે

આજ ઇચ્છાના હરણ હાંફો નહીં
ખૂબ પાસે જળ સમું દેખાય છે

કોઈને પથ્થર હૃદય કહેશો નહીં
આંસું પથ્થરના ઝરણ કહેવાય છે

એકલા આવ્યા જવાના એકલા
પણ અહીં ક્યાં એકલા જિવાય છે

-ગૌરાંગ ઠાકર

સ્વર : સોહિલ પંડયા

સ્વરાંકન : ડો ભરત પટેલ