ગુજરાતી સાહિત્ય

ફૂલ તો વળી બાગ મૂકીને ફરવા ચાલ્યું જાય !
કૉરમ એને ખોળવા ભમે આકળ વિકળ થાય !

ભમરો પૂછે, કળીઓ પૂછે, પાંદડાં રહે ચૂપ
ડાળીઓ એવી લ્હાવરી જાણે ખોઈ નાખ્યાં હોય રૂપ !

ફૂલ તો એવું બાગ મૂકીને ફરવા ચાલ્યું જાય –
ફૉરમ એને ખોળવા ભમે, આકળ વિકળ થાય !

ઝીણી ઝીણી ઘુઘરી વાગે ફૂલ તો ચાલ્યું જાય…
– પવનમાં કાંય પગલી પડે ફૂલ તો ચાલ્યું જાય-
પડછાયામાં પાંખડી એની પાંખો જેવી થાય !

આંગણે નેહાબેન ઊભેલાં જોઈને રાજી થાય,
હરખમાં ને હરખમાં કાંય આંખો મીંચી જાય !

વાળ એવા તો લહેરાતા હોય, ફૂલને ગમી જાય,
સાવ ધીમેથી તરતું તરતું ફૂલ એમાં છુપાય!

ફૂલ નેહાને એકલી મૂકી ક્યાંય હવે ના જાય !
ફૉરમ એની લટમાં રમે હરખ ક્યાંય ના માય !

-માધવ રામાનુજ

સ્વરઃ અનંત વ્યાસ
સ્વરાંકન : અનંત વ્યાસ