નિશા કાપડિયા 

 

રંગ     એનો    રંગમાં     રાતી    ગઝલ,
સાંવરાને   સંગ       મદમાતી     ગઝલ.

કોક   છાલક   એવું    છલકાતી   ગઝલ.
શબ્દમાંહીં   અવ   નથી  માતી   ગઝલ.

શબ્દનું    આહ્ વાનને    આહુતિ  પણ.
મંત્રને    ઉદ્ ઘોષ     ઉચરાતી     ગઝલ.

નર્તને      રણકે       ધરાતલ       ઘૂંઘરુ,
અંજલિ   આભે   ચડી   જાતી     ગઝલ.

અનહદે       આરોહતિ     હદ     પરનું,
વેઁણુ    ભીતરનાં    વ્રજે   વાતી   ગઝલ.

એમ     ઊંચકાઈ    રહ્યું     છે  આયખું,
જિમિ રસિયાજનમાંહ ઊંચકાતી ગઝલ.

ઘટઘટે     શાશ્વત     કશું    ઘૂંટાય   જે,
આ   ઘટે   પણ  એ  જ   ઘૂંટાતી  ગઝલ.

દૃષ્ટિની    સીમા    જ   સીમા   દૃશ્યની,
કે   ફલક    જેવું   જ   ફલકાતી   ગઝલ.

અર્થ   એનો   એ   જ   કે   ન્યોચ્છાવરી,
આખેઆખું      ઓળઘોળાતી   ગઝલ.

સાંભળું   તો    છું     ઝિલાશે      કેટલું–
તારકો      જેવું    તરલ    ગાતી  ગઝલ.

નમ્ર    નજરાણે    સ્મરું     જન   સર્વને,
જેણે  જેણે ચાહી    ગુજરાતી    ગઝલ..

-રાજેન્દ્ર શુક્લ

 

સ્વરઃ નિશા કાપડિયા

સૌજન્ય : પિયુષભાઈ દવે