ગુજરાતી સાહિત્ય

માધવ ! વળતા આજ્યો હો !
એક વાર પ્રભુ ખબર અમારી લેતા જાજ્યો હશે

રાજમુગુટ પહેરો કે મોટા કરો ધનુષટંકાર
મોરપિ૨છ ધરી જમુના કાંઠે વેણુ વાજ્યો હો

અમને રૂપ હૃદય એક વસિયું ગમાર કયો તો સહેશું
માખણ ચોરી નાચણ પગલે નેણ લગાજયો હો

રોકી કોણ શકે તમને પ્રભુ રાખી પ્રાણ પરાણે
જોશું વાટ, અમારા વાવડ કદી પુછાજ્યો હો…

-મકરન્દ દવે

સ્વરઃ મૃદુલા પરીખ
સ્વરાંકન :ક્ષેમુ દિવેટિયા

હે સખિ મુને વહાલા રે સુંદર શામળો રે
કે શી કરૂં વ્હાલપણાંની વાત
વિવેકરૂપી વિસરતો નથી કે
ઘડી ઘડી પલ દિન ન રાત

સારા ઉસાસે રાખી મુન સાંભરે
ગોવિંદ ઉપર ઘણો છે ભાવ મુને
એના વિના રે કાંઇ નથી ગમતું
કે લઉં એની સુંદરતાનો લ્હાવ

મનડું માણે છે એની મોહનિય
ચંચળ ચિતડું આરે ચળે નહિ
આંખ તો ઠરી છે એની ઉપર
કે હેત હરી હૃદય કમલની માંહી

પ્રભુજી પધારો મંદિર માંહી
વ્હાલા કેમ વસી રહ્યાં વાટે
નિરાંતના સ્વામી સમરત શ્રી હરિ
કે વ્હાલે મારે પૂરી મનની આશ
હે સખિ મુને

-‘નિરાંત’

સ્વરઃ સુધા દિવેટીઆ
સ્વરાંકન :ક્ષેમુ દિવેટિઆ

 ÷
લક્ષ વિણ  ૯હેરતાં લોલ લહરી લહું
એક સરખું હવે – કે”  કહું   ના  કહું

ગંધકપૂરવત્     વ્યાપતો     તત્ક્ષણે
શબ્દને સહજ જ્યાં  અંગુલીથી ગ્રહું

લેશ અળગું નહીં ૨જ  નહીં  વેગળું
આપમાં  ઓગળે   જે  કંઈ  હું  ચહું

સાંભળું  હું  મને   ગગન   ગોરંભતો
નાભિથી    નેત્રલગ  નાદરૂપે   વહું

આ  તમે   એમ    સંબોધતો   ભલે
જોઉં તો હર પળે હોઉં છું  હું જ હું

–રાજેન્દ્ર શુકલ

સ્વર : શ્યામલ મુનશી અને સૌમિલ મુનશી
સ્વરાંકનઃ ક્ષેમુ દિવેટિયા

રોઈ રોઈ આંસુની ઊમટે નદી તો
એને કાંઠે કદમ્બ વૃક્ષ વાવજો
વાદળ વરસે ને બધી ખાર૫ વહી જાય
પછી ગોકુળિયું ગામ ત્યાં વસાવજો
આંખોમાં સાંભરણ ખૂંચશે કણાની જેમ
પાંપણના દ્વાર કેમ દેશું ?
એક પછી એક પાન ખરશે કદમ્બનાં
ને વેળામાં વિખરાતાં રેશું
છલકાતું વેણ કદી હોલાતું લાગે તો
વેળુમાં વિરડા ગળાવજો..રોઈ રોઈ…

પૂનમની એકાદી રાતના ઉજાગરાને
સાટે જીવતર લખી જાશું
અમથું એ સાંભરતું એકાદા વેણમાં
તો હૈયું વીંધાવીને ગાશું
ભવભવની પ્રીતિનું બંધાણી ભેટે તો
વનરાવન વાટે વળાવજો
લીલુડાં વાંસ વન વાઢશો ન કોઈ ને
મોરપિંછયું ને ભેળી કરાવજો…રોઇ રોઈ…

-માધવ રામાનુજ

સ્વર : વિભા દેસાઈ
સ્વરાંકનઃ ક્ષેમુ દિવેટિયા

કહીં છે એ જીગર મ્હારું કહીં છે આંસુની ધારા,
કહીં આનંદ છે મ્હારો, સહુ મિજમાન એ પ્યારાં,
સહુ મે’માન બે દિ’ના, હવે ઘરે આખરે સૂનું,
ઉપાડું ભાર હું મ્હારો , મદદ કોની કહીં માગુ

દયાના શબ્દો કાને પડે ભણકાર ના કો’દિ
સદાની પાયમાલીના ભર્યા ભણકાર છે આંહિ
અરેરે ઈશ્ક ! તું માં હો ! બહુ આનંદ રેલ્યો’તો
હતો હું ચાહતો ત્યારે ભરી દિલ ખૂબ મ્હાલ્યો’તો

અરેરે ! ઈશ્ક તું માં રે ! ભર્યા પ્યાલાં ગમીનાં એ
હવે તે જાતથી મ્હારી કરું સાબિત છું આજે
મગર છાલાં પડેલું આ જીગર જ્યાં ખૂન ચાલે છે
હવે આરામ આ આવ્યો ! કહે ધબકારમાં આજે

-કલાપી

સ્વરઃ આશિત દેસાઈ
સ્વરાંકન :ક્ષેમુ દિવેટિયા